Het gesjoemel en bedrog met de dieselemissietests van Volkswagen, dat in 2015 ontdekt werd en een ongeziene schokgolf door de autowereld stuurde, leidde tot het veel sneller dan gepland uitfaseren van dieselmotoren voor personenwagens onder druk van heel wat overheden. Maar is dat terecht? 

Dat de leiding van VW crimineel bezig was en daarvoor moet boeten wordt door niemand betwist, maar dat het resultaat meteen het compleet afserveren van een performant, zuinig en zeker nu ook proper motortype zou worden is een gevolg dat niet had moeten zijn.

Na het publiek worden van het schandaal werden door verschillende regeringen die duidelijk niet over alle informatie met betrekking tot de voor- en nadelen van de dieseltechnologie beschikten populistische beslissingen genomen die diesels onaantrekkelijker maakten. Dat werd gedaan door die auto’s en hun brandstof zwaarder te belasten en zelfs door het nu al voorop stellen van een compleet verbod voor de toekomst. 

Het gevolg? Velen durven geen diesel meer kopen en kiezen dan maar voor een benzinemotor, ook wanneer dat niet het aangewezen motortype is. Dat leidt tot een toename van de CO2-uitstoot omdat benzinemotoren op het vlak van de uitstoot van dat broeikasgas nu eenmaal minder goed scoren. Ook op het vlak van de uitstoot van vervuilende emissies heeft het verketteren van moderne dieselmotoren geen positieve impact, want de nieuwste Euro 6d temp- en Euro 6d- diesels zijn ongezien zuiver op het vlak van emissies en scoren daardoor in combinatie met hun lagere CO2-uitstoot beter dan benzinemotoren.

Als dieselgate niet had geleid tot het verketteren van de brandstof, maar wel tot het beter opvolgen en controleren van de constructeurs voor wat betreft het naleven van de wettelijke regels, was de gemiddelde CO2-uitstoot van nieuwe auto’s nu lager, was het bereiken van het Europese uitstootobjectief beter haalbaar en zou de gemiddelde auto niet zo duur geworden zijn. Om aan de klimaatobjectieven te voldoen moeten de constructeurs -die (bijna) niet meer op diesels kunnen rekenen)- namelijk massaal investeren in (plug-in) hybride en elektrische auto’s, die meestal echter beduidend duurder zijn dan diesels en ook niet altijd even geschikt zijn voor het gebruik dat hun eigenaars ervan maken. Zo is een moderne diesel voor veelrijders nog steeds het aangewezen motortype en kan een diesel -in tegenstelling tot een plug-in hybride- niet “misbruikt” worden om fiscale redenen. Want ook het niet opladen van je plug-in hybride wanneer dat mogelijk is, is onverantwoord.

Elektrisch als alternatief, maar…

Maar goed, de verkettering van de dieselmotor zal ons dus nog sneller dan voorzien dwingen om over te stappen op elektrische auto’s. Die zijn in veel gevallen vandaag al een goed alternatief, maar de enorme vraag naar batterijen zorgt voor problemen bij de toeleveranciers, er is nog een groot tekort aan publieke laadpunten, heel wat bestuurders hebben thuis of op het werk geen oplaadmogelijkheden en er zijn nog heel wat vragen over de elektrische bevoorradingszekerheid... om nog maar te zwijgen over de budgettaire kwestie voor wie niet over fiscale incentives beschikt voor de aankoop van een elektrische auto.

Dat we elektrisch zullen rijden is zeker, en ook wie ertegen is zal binnen afzienbare tijd geen keuze meer hebben. Maar dat we in de tussentijd niet meer kunnen kiezen voor een uitgebreid en volledig aanbod aan moderne (al dan niet elektrisch ondersteunde) dieselmotoren zorgt voor een handicap die we toch heel wat jaren met ons zullen meesleuren. 

Begrijp me niet verkeerd: elektrische en hybride auto’s zijn een fantastische oplossing voor een groot deel van de bestuurders, maar volgens mij nog niet voor iedereen, en zolang dat niet het geval is, is een moderne diesel in heel wat gevallen nog steeds de aangewezen keuze.