Het is wat ondergesneeuwd geraakt, maar terwijl de Europese Commissie oneerlijke Chinese staatssteun voor de eigen constructeurs onderzoekt en kijkt of bijkomende tolheffingen mogelijk zijn om de Europese producenten te ondersteunen en een gelijk speelveld te creëren, zei Mercedes-topman Ola Källenius eerder deze maand precies het omgekeerde. Voor hem zouden de importtarieven voor auto’s uit China zelfs lager mogen zijn… Waarom zegt de man dat? Omdat Mercedes’ belangen in China enorm zijn en veel groter dan die van andere Europese autobouwers.

Källenius pleitte er recent nog voor dat de Europese Commissie geen bijkomende importheffingen zou opleggen voor de invoer van elektrische auto’s uit China, terwijl dat precies is wat momenteel wordt overwogen en door Europese autobouwers als Stellantis of Renault wordt toegejuicht. Waarom doet de man dat, terwijl Mercedes toch ook lijdt onder die oneerlijke concurrentie? 

Wiens brood men eet… 

Källenius zegt dat de toegenomen concurrentie uit China er op lange termijn voor zal zorgen dat de Europese autobouwers betere auto’s zullen bouwen en heeft het niet zo op Europees protectionisme, waarmee het volgens hem ‘de verkeerde kant opgaat’. 

De reden voor de terughoudendheid van Källenius bij het onder druk zetten van de Chinezen is al bij al eenvoudig. Mercedes is samen met het Chinese Geely voor de helft eigenaar van Smart en de constructeur is zelf voor bijna 20 procent in handen van de Chinese autobouwers Geely en BAIC, die daardoor heel wat invloed hebben in de bestuurskamers in Sindelfingen. Källenius is daardoor niet meteen geneigd om ze tegen de haren in te strijken. Bovendien wil hij er alles aan doen om de Chinese overheid niet tegen zijn merken in het harnas te jagen. Een derde van zijn afzetmarkt ligt namelijk in China, waar de wat rijkere burgers graag voor een Mercedes kiezen, als statussymbool.  

Het is dus duidelijk dat Källenius zijn uitspraken doet als hoofd van een voor een aanzienlijk deel van de Chinese markt afhankelijke en voor een vijfde onder Chinese invloed staande autobouwer en niet zozeer als Europeaan. Hij toont zich dan ook niet echt solidair met andere Europese groepen als Stellantis en Renault, die relatief gezien veel minder belangen hebben in China dan Mercedes en hier met hun non-premiumgamma tegelijk veel meer concurrentie ondervinden van de gesubsidieerde Chinezen. Het is niet onlogisch dat zij het niet eens zijn met Källenius en extra heffingen op Chinese import wel toejuichen. 

Gelijk speelveld

Het zou uiteindelijk toch niet meer dan logisch zijn wanneer Europa zijn importheffingen op zijn minst zou afstemmen op de Chinese heffingen, die vandaag 15 procent bedragen voor Europese autobouwers die hun waren ginds slijten? Vandaag is dat niet het geval en moeten de Chinese fabrikanten die hun auto’s naar Europa exporteren hier maar 10 procent betalen. Tel daarbij hun door staatssteun en minder strikte regelgeving artificieel goedkopere productie en het is duidelijk dat de meeste Europese merken dat als oneerlijke concurrentie zien, in tegenstelling tot Källenius.  

Het valt ook wel op dat naast Mercedes ook BMW Group en Volkswagen, beiden met grote belangen (en fabrieken) in China, evenmin staan te juichen als het over de Europese plannen gaat, die ook de auto’s die ze zelf in China bouwen duurder zouden maken, al laten zij wel na om de Europese Commissie openlijk te vragen om geen extra heffingen op te leggen aan Chinese autobouwers. In ieder geval zou een handelsoorlog met China Mercedes, BMW en Volkswagen Group meer schade berokkenen dan Stellantis of Renault. Dat verklaart heel wat.