Na vier jaar carrière was het tijd om de Superb een facelift te geven. Tegelijk werd ook -voor het eerst op de Superb- een wat stoerdere en hoger op zijn wielen staande Scout-versie van de break gelanceerd. Die moet de gulden tussenweg vormen tussen de klassieke Combi en de SUV’s uit het gamma, door het breakkoetswerk te combineren met meer bodemvrijheid, vierwielaandrijving en een wat stoerdere look.

Het imago van de Superb als ideale gezins- en firmawagen staat als een huis, en de vernieuwing van het model zal daar niets aan veranderen, zeker niet nu er ook een plug-inhybride uitvoering gelanceerd wordt. Momenteel verkoopt Skoda zijn Superb in Europa voor meer dan tachtig procent aan fleetklanten, waar diesels vandaag (terecht) nog altijd de populairste motoren zijn. De Superb krijgt er zo drie. Als instapper is er de 1.6 TDI met 120 pk, gevolgd door de 2.0 TDI met 150 pk en de krachtigste variant met 190 pk en 400 Nm.

Wij reden met de Scout, en die is als diesel enkel verkrijgbaar met die laatste motor, die amper of niet wijzigde ten opzichte van de pre-facelift versie. Hij wordt altijd met vierwielaandrijving en een DSG-automaat met zeven verhoudingen aangeboden. Wie een Superb Scout op benzine bestelt kan enkel een 272 pk sterke tweeliter viercilinder onder de motorkap krijgen.

De Scout is er net als bij de Fabia, Karoq, Kodiaq en Octavia vooral om het gamma te vervolledigen, en wat extra marge te genereren, want met een geschat verkoopvolume van zo’n 5% zal dit niet het meestverkochte Superb-model zijn.

Hij biedt los van zijn stoerdere look met standaard aluvelgen van achttien duim onder meer ook de matrix-ledkoplampen, een elektrisch bediende bestuurdersstoel met geheugen, het KESSY-systeem voor instappen en starten zonder gebruik van de sleutel, een verwarmd stuur en verwarmde voorstoelen als extra’s ten opzichte van de andere Superbs. 

Op het eerste zicht onderging de Superb een bescheiden facelift, al veranderde er toch meer dan je zou denken. Er werd extra chroom gebruikt, de koplampen werden breder en smaller, en sluiten nu rechtstreeks op het brede radiatorrooster aan en ze hebben nu standaard ledtechniek. Optioneel (standaard op de Scout) zijn bij Skoda voor het eerst ook erg efficiënte matrix-ledkoplampen verkrijgbaar.

Achteraan valt vooral de brede chroomstrip van links naar rechts op, en ook de merknaam, die in de plaats van het logo centraal op de kofferklep prijkt om duidelijk te maken dat Skoda geen enkele schroom heeft om zijn merknaam duidelijk te maken. 

Op technologisch vlak maakte het merk van de facelift gebruik om ook de nieuwste technologieën uit de onderdelenbank van de Volkswagengroep te introduceren, zoals Predictive Cruise Control met automatische overname van snelheidslimieten, Emergency, Side en Front Assist, naast een hele reeks andere (veiligheids)-voorzieningen.

De bekendste troef van de Superb was altijd al zijn enorme binnenruimte voorin, achterin en in de koffer, en dat verandert hier natuurlijk niet. De koffer van de liftback-uitvoering is 625 liter groot, die van de Combi maar liefst 660 liter met de achterbank rechtop en zelfs 1.950 liter als je de achterbankleuningen neerklapt. Bovendien zit die koffer (standaard of als optie) vol interessante snufjes om het leven te veraangenamen. Zo is er een organiser onder de koffervloer, is er een verschuifbare rail, zijn er met velcro te bevestigen opzetranden die er voor zorgen dat je lading niet gaat schuiven, is er een uitneembaar zaklampje en ga zo maar door.

De (been)ruimte achterin blijft een absolute troef. Zelfs met iemand van bijna twee meter voor je heb je achterin absoluut niet te klagen over een gebrek aan beenruimte. Erg aangenaam, en een ideale manier om opgroeiende tieners toch makkelijk mee te krijgen. De hoofdsteunen achterin hebben (als je voor het “Slaappack” koos in de optielijst) trouwens verstelbare zijkanten, zodat je hoofd niet opzij zakt als je in slaap valt, en zelfs een dekentje is dan voorzien. Zo telt de Superb Scout niet minder dan 31 Simply Clever-snufjes. Voor € 910 is ook een makkelijk wegklapbare trekhaak voorzien waarmee de Scout tot 2.200 kg mag trekken. 

Voorin is alles strak, sober, functioneel en eenvoudig, waardoor het no nonsense karakter van deze gezinswagen wordt benadrukt. Op de Scout worden de deuren en boordplank voorzien van een streepje (nep)hout met een chroomlijstje eronder, en de materialen zijn goed geassembleerd en voelen kwalitatief aan, hoewel nog niet helemaal op Audi-niveau.

Het grote touchscreen dat alle functies stuurt is logisch qua opbouw en makkelijk te bedienen, maar heeft geen echte shortcuts en vraagt vaak meerdere manipulaties, en reageert soms wat traag en is -zoals meestal- erg gevoelig aan vuile vingers. Jammer genoeg zijn er geen draaiknoppen, wat -zeker voor het instellen van het gewenste volume- niet erg handig is, want een “+” of “-“-toets al rijdend zoeken en indrukken verloopt net wat minder vlot dan het blindelings op de tast vinden van een draaiknop. Gelukkig is er wel nog de mogelijkheid om het volume te regelen door middel van een draaiwieltje links op het stuurwiel. 

Sturen doet hij licht, en met de lange wielbasis en de adaptieve dempers van € 985 is hij bijzonder comfortabel, waarbij hij zelfs wat gaat deinen in ‘comfort’-stand. Andere instellingen voor de adaptieve dempers en de aandrijving zijn ‘Normal’, ‘Sport’, ‘Individual’, ‘Eco’ en zelfs ‘Offroad’ voor deze Scout-versie die altijd over vierwielaandrijving beschikt. Die zorgt ervoor dat de achterwielen de voorwielen komen bijstaan wanneer dat nodig is. De 15 mm extra bodemvrijheid van de Scout maken er hoe dan ook geen offroader van, al zijn landweggetjes of onverharde paden geen probleem.

De verschillen tussen de gekozen instellingen voor de ophanging en de aandrijving zijn eerder beperkt, in die zin dat de Superb Scout zelfs in “Sport” al bij al erg comfortabel blijft en nooit echt sportief wordt. Dat is ook niet verwonderlijk, en wij waardeerden de Superb Scout vooral omwille van zijn opmerkelijke comfort, dat dat van een grote SUV benadert. Hij is zacht opgehangen en stil, en zet aan tot een ontspannen cruisen, zeker omdat het aandrijfgeheel wat inert reageert op input van het gaspedaal, en omdat het stuur ook niet erg levendig is. De topsnelheid bedraagt 223 km/h en het sprintje naar de 100 duurt 8,1 seconden. Tijdens onze testweek noteerden we een verbruik van 7,1 l/100 km aan diesel. Dat is zeer aanvaardbaar voor een dergelijke grote auto met vierwielaandrijving.

Als reis-, bedrijfs- of gezinswagen is de Superb een absolute topper. Hou er wel rekening mee dat Skoda al langer niet meer gelijk staat aan een absoluut koopje. De Superb Scout kost in standaarduitvoering namelijk al € 49.755 als 272 pk sterke benzineversie en € 25 meer als TDI met 190 pk. Een zinloos verschil eigenlijk. Onze -rijkelijk van opties voorziene- testwagen had een brutoprijs van niet minder dan € 62.790, wat toch wel erg veel geld is voor een auto zonder premiumbadge, ook al is hij dan zo goed. Natuurlijk hoef je niet voor de (dure) Scout te opteren, en staat er al voor een zeer redelijke € 30.240 een Superb Combi in de prijslijst (1.5 TSI benzine 150 pk). 

Voor fleetklanten en bedrijfswagenbestuurders blijft de Superb een topper. Momenteel staan de dieselversies daarbij aan de top, maar de nieuwe iV-plug-inhybride zou de balans wel eens in de richting van het geëlektrificeerde model kunnen doen overslaan. De Scout-versie is daarnaast meer dan een marketinggimmick, want voegt SUV-rijcomfort toe aan het koetswerk van een (wat stoerdere) break, en vervult daardoor de wensen van wie geen SUV zoekt, maar er wel de voordelen van wil.