Alpine neemt de fakkel van Renault Sport over wat betreft de ontwikkeling, bouw en aankleding van de sportiefste versies van het merk met de ruit. Wij konden nog net enkele dagen meepikken aan het stuur van de allerlaatste R.S., in casu de afzwaaiende Megane. En die liet ons niet onberoerd.
Bedenking. Eigenlijk is het vreemd dat Renault beslist heeft om een legendarische, in marketingtermen erg waardevolle naam als R.S. af te danken. Is het omdat het te sterk verweven is met hitsige benzinemotoren die alles uit de kast halen om bestuurder, bijrijder en omstaanders naar adem te doen happen, terwijl de toekomst elektrisch is – zelfs voor de sportiefste modellen van de constructeur?
Die vlieger gaat eigenlijk niet op, want ook Alpine wordt anno 2024 nog altijd geassocieerd met uitlaatgeknal en visceraal uitlaatgebrom, zeker in het geval van de A110. De Megane R.S. Ultime deelt nota bene zijn motor met deze exclusieve sportkar… Is er dan geen plaats voor zowel R.S. als Alpine? De marketingbonzen zullen ongetwijfeld lang gecontempleerd hebben voordat ze hun handtekening onder het doodsvonnis van de eerste plaatsten…
Wat maakt de R.S. Ultime speciaal?
Hoe dan ook waren we blij als een puppy om stevig verwelkomd te worden door de Recaro-kuipjes in nummer 0452 van de 1976 R.S. Ultimes die Renault bouwt. 
De Ultime is inderdaad een gelimiteerde editie van de Megane R.S. Daar word je dagelijks aan herinnerd door het metalen plaatje vlak voor de selectiehendel van de transmissie met daarop het serienummer en de handtekening van Laurent Hurgon. Je weet wel, de Franse coureur die met de Mégane R.S. Trophy-R het ronderecord voor voorwielaangedreven productiewagens verpulverde op de Nordschleife van de Nürburgring, op het circuit van Suzuka en op ons eigenste Spa-Francorchamps. 
Aan de buitenzijde onderscheiden specifieke stickers de Ultime van de andere R.S.-versies. Die hadden voor mij niet echt gemoeten. Voor het koetswerk heb je keuze uit Star Black, Tonic Orange, Pearl White en Sirius Yellow. De zwarte accenten, specifieke 19-duimers en rode remzadels van Brembo laten geen twijfel bestaan rond de capaciteiten van deze heetgebakerde Fransoos, die dan niet meer van de jongste is, maar nog steeds geen pijn doet aan de ogen.
Wat zit er onder de motorkap?
We schreven het al: deze ultieme R.S. deelt zijn 1.8-turbobenzine met de Alpine A110. Uiteraard ligt hij hier niet achterin, maar gewoon op de vooras. Oei, 300 pk en 420 Nm voor enkel en alleen de voorwielen… Onwillekeurig moet ik denken aan de Saab 9-5 Estate Aero waarmee ik me als jonge snaak oneindig belachelijk heb gemaakt aan de verkeerslichten door de koppeling te laten ‘schieten’ en volop gas te geven. Resultaat: drie seconden ter plaatse patineren om dan het koppeloton proberen in te halen.
Dat was een andere tijd en natuurlijk ook een andere constructeur, die het bij een elektronische antispincontrole hield. Renault verbindt de aandrijfwielen gelukkig met een Torsen-differentieel, dat overmatig gripverlies compenseert door het aandrijfkoppel niet verloren te laten gaan aan het doorslippende wiel. De transmissie is dan weer geen copy-paste van de Alpine: de Megane houdt het bij een EDC met dubbele koppeling. Flipperen met de zes versnellingen kan natuurlijk ook. De combo weet in elk geval te overtuigen en vraagt om opgehitst te worden door de man of vrouw achter het stuur. Of was het andersom…
Hoe snel rijdt dat ding?
Als alle planeten perfect zijn opgelijnd, kun je in 5,7 seconden van nul naar honderd sprinten. Het wegdek moet dan wel kurkdroog zijn: deze Ultime ligt op Bridgestone Potenza S007’s, de semislickbanden die ontwikkeld werden voor de Trophy-R. Helaas konden wij de auto enkel testen op een vochtige en koude ondergrond, met als resultaat een wild stuiterende voortrein als je je rechtervoet niet doseert.
Over de besturing niets dan lof. De dikke stuurwielvelg ligt lekker in de hand en zet je biceps aan het werk. Een heuse meerwaarde wordt geleverd door het 4Control-systeem, dat de achterwielen over enkele graden kan doen pivoteren om de bochtenstabiliteit te verhogen. 
Het zorgt ervoor dat deze Megane erg veel vertrouwen schept, zelfs al ligt het wegdek er niet optimaal bij. Het verlaagde Cup-chassis is hetzelfde als dat van de R.S. Trophy. Of de vering niet te hard is? Als je deze vraag stelt, dan heb je er helemaal niks van begrepen.
Adieu, Megane R.S. Wij salueren uw erfgoed, uw engineering, de rillingen die u ons bezorgt bij de minste beroering van het gaspedaal, de stevige band die u schept tussen mens en mechaniek. Dit komt nooit meer terug…
Meest gelezen
Galerij
https://www.autonieuws.be/test/test-renault-megane-r-s-ultime-hardcore-afsluiter-van-een-episch-hoofdstuk#sigProId3cf4a574bb
