Nadat we vorig jaar, nog voor de marktlancering, met de elektrische Omoda E5 konden rijden en daar niet wild van werden, kregen we nu de Omoda 5 onder onze kont geschoven: dezelfde auto, maar dan voorzien van een viercilinder op benzine en een ongezien scherpe prijszetting. Verslag van een weekje tussen tevredenheid en ergernis.

Chery Automobiles: de autobouwer is totaal onbekend bij ons, maar wel een van de grootste spelers in thuisland China, van waaruit het staatsbedrijf 1,14 miljoen auto’s exporteerde in 2024. In China is Omoda de naam van het model, bij ons wordt dat meteen de naam van het merk, gevolgd door “E5” als het om de elektrische variant gaat en gewoon “5” in het geval van de benzineversie. 

Inspiratieloos amalgaam 

De Omoda 5 wil een moderne en dynamische indruk maken, maar het ontwerp lijkt vooral een samenraapsel van verschillende stijlelementen zonder duidelijke identiteit. De grille oogt opvallend, maar het geheel mist samenhang. Het is geen lelijke auto, maar hij mist de herkenbaarheid en finesse van gevestigde namen zoals de Kia Niro of Nissan Qashqai waarmee hij qua positionering en afmetingen de concurrentie aangaat. 

Dit is geen lelijke auto, maar hij mist de herkenbaarheid en finesse van gevestigde namen zoals de Kia Niro of de Nissan Qashqai

Binnenin trekt de Omoda 5 de aandacht met voor het segment ronduit uitstekende afwerking en een nog indrukwekkendere uitrusting. Het infotainmentsysteem met een groot, horizontaal scherm reageert voldoende snel en biedt tal van mogelijkheden, maar het mist elementaire gebruiksvriendelijkheid. Er zijn gewoon geen fysieke knoppen, waardoor je voor alles naar het scherm moet grijpen en daar geconfronteerd wordt met vaak onlogische menu’s. De volumeregeling zit daarnaast enkel op het stuur of aan de linkerkant van het dashboard, wat betekent dat de passagier het volume niet kan regelen zonder aan het stuur te komen.  

Ook de bediening van de rijmodi is omslachtig: de auto start steeds in de slome Eco-stand, waardoor je telkens opnieuw in de menu’s moet duiken om Normal of Sport te selecteren. Daarnaast ontbreekt een lendensteun in de voorstoelen en is de radio-ontvangst ondermaats, met voortdurende storende onderbrekingen als gevolg. 

Achterin kunnen twee volwassenen vrij comfortabel zitten al is het plaatsaanbod er niet uitzonderlijk en is er zeker voor het hoofd van wie groot is geen ruimte over. De koffer – waarvan het merk de inhoud niet opgeeft – is gemiddeld van omvang maar biedt onder de vloer geen extra ruimte.  

Zonder passie of beleving 

De aandrijving van 5 gebeurt door een 1.6 T-GDi op benzine die gekoppeld is aan een zeventrapsautomaat die bediend wordt met een hendel aan het stuur. Het gaat om een klassieke krachtbron zonder mild hybride toevoegingen of andere snufjes. Hij levert 146 pk (108 kW) en een maximumkoppel van 275 Nm en haalt een maximumsnelheid van 195 km/h. Hij kan volgens het merk in 10,1 seconden van 0 naar 100 km/h versnellen en in de praktijk konden we overal vlot met het verkeer mee. Zijn prestaties zijn dus correct, zonder meer, maar in de praktijk wordt elk rijplezier in de kiem gesmoord door het vaag aanvoelende stuur en de slappe ophanging. De koets helt over in de bochten, wat het vertrouwen in de wegligging niet ten goede komt. 

In de praktijk wordt elk rijplezier in de kiem gesmoord door het vaag aanvoelende stuur en de slappe ophanging 

Het benzineverbruik van de viercilinder is veel te hoog voor een auto in dit segment, met 8,1 l/100 km gemiddeld na een volle week en net geen 1.000 testkilometers. Zet daar de rechtstreekse concurrenten van de Omoda naast en je zit per 100 kilometer al snel aan één tot anderhalve liter meerverbruik.  

Hallucinante “Super Mode” 

Door middel van een specifieke knop op de middenconsole kan je de ‘Super Mode’ inschakelen. Zelden stonden we zo perplex. Wanneer je de knop induwt verstomt het geluid van de radio en wordt op het centrale infotainmentscherm een digitale afbeelding van de auto getoond die door een tunnel of een woestijnlandschap rijdt met voorwaar een digitale turbodrukmeter in de linkerhoek. Bij elk dotje gas klinkt met enige vertraging een lachwekkend kunstmatig motorgeluid door de speakers, alsof je een goedkoop computerspelletje speelt. Als dat de manier is waarmee Omoda de 5 sportiever voor de dag wil laten komen, zal het enkel indruk maken op kinderen van zes tot tien jaar oud.

Extreem uitgerust, maar zonder navigatie? 

Qua verbruik verliest de Omoda dus punten, maar hij wint ze dubbel en dik terug als we kijken naar de geboden uitrusting: die is ronduit indrukwekkend voor deze prijsklasse. 

Elke Omoda 5 beschikt over een quasi oneindige lijst rijhulpsystemen met onder meer een adaptieve snelheidsregelaar. Vanaf de Comfort-basisversie is hij uitgerust met onder meer een achteruitrijcamera met hoge resolutie, aluvelgen, elektrisch verstelbare stoelen met verwarming én ventilatie voorin, een draadloze telefoonlader van 50 W met koeling, een uiterst vlot connecterend Apple CarPlay en Android Auto, een bandenspanningscontrole die niet alleen de precieze druk per band weergeeft maar ook de temperatuur ervan, handenvrije toegang, een head-updisplay en een kunstlederen interieur. Daarvoor vraagt het merk € 27.900.  

Op de precies € 2.000 meer kostende Premium komen daar nog zaken als een 360°-camerasysteem, een elektrisch bediende kofferklep, een elektrisch bediend glazen schuifdak, een Sony-hifi met 8 luidsprekers en een tweezone-automatische airco bij. 

Vreemd genoeg ontbreekt op elk van de twee uitrustingsniveaus de ingebouwde navigatie, terwijl voor de rest werkelijk alles standaard is.

Vreemd genoeg ontbreekt op elk van de twee uitrustingsniveaus de ingebouwde navigatie, wat je nochtans zou mogen verwachten in een moderne auto die voor het overige zo uitzonderlijk volledig is uitgerust. 

Fundamentele ergernis 

Fundamenteel blijft het toch echt problematisch dat zowat elke Chinese constructeur volhardt in de boosheid om zijn rijhulpsystemen zo af te stellen dat je werkelijk geen millimeter van je rijlijn mag afwijken of je ogen geen halve seconde naar links of rechts mag laten afdwalen, wil je niet om de oren geslagen worden met biepjes en belletjes allerhande die je continu tot de orde roepen. Ja, je kan die zaken uitschakelen, maar dat moet je dus elke rit opnieuw doen, door voor je vertrek in het niet echt gebruiksvriendelijke infotainmentsysteem het juiste menu te selecteren en dan één voor een de snelheidswaarschuwing, de rijstrookassistent, de automatische snelheidsaanpassing enzoverder uit te schakelen. Eén simpele knop waarmee je dit in één keer kan doen, altijd zichtbaar op het infotainmentscherm (zoals bij Mercedes) of fysiek aanwezig (Renault, Dacia) zou die ergernis meteen kunnen doen verdwijnen. Doen, Omoda, doen! 

Chery heeft in ons land al 15 verkooppunten waar Omoda en Jaecoo, de twee merken die het momenteel invoert, verkocht worden, en wil daar voor het einde van dit jaar nog vijf extra dealers aan toevoegen. Het doet dat bovendien in eigen beheer en niet met een onafhankelijke invoerder. De ambities zijn dus niet gering en voor wie “premium” een nietszeggend begrip is kan het de moeite lonen om ook eens zijn licht op te steken bij deze Chinese speler. 

De Omoda 5 biedt een ongeziene uitrusting voor een uiterst scherpe prijs, maar laat steken vallen op het vlak van rijgedrag, ergonomie en verbruik. Wie op zoek is naar een betaalbare, goed uitgeruste crossover en comfort boven dynamiek stelt, kan hier zeker mee uit de voeten. Maar voor wie een auto wil met verfijning, een doordacht design en een vlotte rijervaring, zijn er in dit segment betere keuzes.