Het iconische Mercedes-model dat sinds 1995 E-Klasse heet, staat al ruim 75 jaar symbool voor degelijkheid, veiligheid, zuinigheid en comfort. Weet generatie W214 de lat opnieuw hoger te leggen, zodat hij de S-Klasse benadert? We vogelden het voor je uit aan het stuur van de 220d AMG Line.

De nieuwe E-Klasse maakt meteen indruk. Zelden kregen we zoveel nieuwsgierige blikken toegeworpen, vaak gevolgd door een goedkeurende knik. De evolutie ten opzichte van de W213 laat zich dan ook bezwaarlijk als discreet bestempelen. De Black Panel-grille tussen de full LED-koplampen knipoogt naar de EQE, maar hij oogt in het geheel veel eleganter. 

In profiel verschuift het visuele zwaartepunt naar achteren dankzij het ‘cab backward’-design. De extreem lange motorkap – die in principe nergens voor nodig is – reikt tot ver achter de vooras en gaat pas op één derde voertuiglengte over in de voorruit. De passagiersruimte komt daardoor gedrongen over, maar laat dat je niet concluderen dat het er krap aan toe gaat vanbinnen.

Een leuk detail zijn de – helaas optionele – verzonken en verlichte deurgrepen met Mercedes-logo, die naar buiten springen als je de auto nadert met de sleutel op zak. Achteraan vallen de tweedelige ledblokken op met geïntegreerd stermotief. De lichtpartij doet op een of andere manier denken aan de Jaguar XF, maar dat hoeft geenszins als een belediging te worden opgevat.

Bijna een S-Klasse

Zoals de traditie dat wil, is de nieuwe E-Klasse weer een beetje gegroeid ten opzichte van zijn voorganger. Voorin beschik je over 5 mm meer hoofdruimte, maar belangrijker is dat de beenruimte achterin is toegenomen met 17 mm dankzij de 20 mm langere wielbasis. De elleboogbreedte achterin bedraagt nu 1.519 mm, zodat hij bijna op het niveau van de S-klasse zit. In de bagageruimte krijg je voortaan 540 liter aan spullen kwijt. Niet genoeg? De achterbank is elektrisch neerklapbaar in twee delen.

Laat de zware portieren (als optie elektrisch bekrachtigd) in het slot vallen en je wordt ondergedompeld in een sfeer van ingetogen luxe en raffinement. De glooiende oppervlakken en panelen van verschillende maar immer kwaliteitsvolle materialen sluiten op elkaar aan alsof ze één geheel vormen. Je kunt de drang om ze te strelen amper onderdrukken. We zijn al het een en het ander gewoon, maar toch weet de E-Klasse aangenaam te verrassen.

Aan bestuurderszijde is de stoel standaard elektrisch verstelbaar. Betaal je bij, dan steekt Mercedes ook een handvol elektromotoren in de passagiersstoel. Ventilatie en masserende luchtkussens staan eveneens op de optielijst, net als een 4D-klankinstallatie van Burmester met in de rugleuning ingebouwde luidsprekers die de ‘vierde dimensie’ vertegenwoordigen. Meer dan een gadget zou ik dit niet noemen, net als de op de muziek dansende ledstrook boven het dashboard en de deurpanelen. 

MBUX, inclusief de vermaledijde stuurwieltoetsen

Het volledig digitale dashboard is vreemd genoeg niet dat van de EQE. In de plaats van één doorlopende glazen plaat zien we hier twee afzonderlijke displays, eentje achter het stuur voor de rij-informatie en centraal scherm voor het infotainment. Dat is uiteraard van het MBUX-type en wordt gekenmerkt door een groot bureaublad met daarop versleepbare toetsen waarmee je de diverse voertuigfuncties bedient. Enkele ritten volstaan om je weg erin te vinden en in het andere geval is er nog steeds de Hey Mercedes-stemassistent om je te helpen.

Als de passagier voorin zich verveelt, kan hij verstrooiing zoeken op het bijkomende display dat vóór hem in het dashboard ingebed zit – op voorwaarde dat de eigenaar van de auto dat heeft aangevinkt op de optielijst. Je kunt er spelletjes op spelen en video’s op streamen. Leidt dat niet tot afleiding? Allicht wel, maar vanuit de bestuurderspost zie je er zo goed als niets van door de automatische verduistering.

Mercedes blijft overigens vasthouden aan het veeltoetsige stuurwiel, waarover al veel inkt is gevloeid, maar Stuttgart legt deze kritiek steevast naast zich neer. Wat dan weer wel goed in mekaar zit, is de shortcut naar Apple Carplay en Android Auto. Zo schakel je probleemloos tussen de weergave van je smartphone en de MBUX-desktop. Daar staat ook een sneltoets op om de inaccurate en dus vervelende snelheidswaarschuwing het zwijgen op te leggen. 

Onze testauto zag trouwens de snelheidsbeperkingsbordjes op de achterkant van diverse vrachtwagens vaak voor ‘echte’ snelheidsbeperkingen aan, zodat hij op de snelweg meermaals van 120 naar 90 km/h afremde. Zeer onaangenaam en frustrerend, net als de betuttelende ingrepen van de rijstrookassistent. Gelukkig kun je de meeste rijhulpsystemen uitschakelen, maar telkens je de auto opnieuw start, moet je het hele proces opnieuw doorlopen. Dankuwel , Europa.

Comfort, maar niet met een grote C

Een van de hoofdredenen om een E te kopen, is zijn vermeende weergaloze comfort. De geluiddemping speelt daarin een grote rol en de viercilinder-tweeliter is meestal discreet, behalve bij het accelereren. Windgeluiden worden goed onderdrukt zonder meer, mede dankzij de bijzonder goede stroomlijn en het akoestische glas. De voornaamste bron van lawaai betreft de banden. Die rollen iets luider af op bepaalde wegdekken dan we gewoon zijn van de Ster. Het betrof nochtans “Geluid-geoptimaliseerde banden met schuimabsorber”, zoals Mercedes ze omschrijft.

Ook vonden we de ophanging bij wijlen nogal droog reageren op korte oneffenheden. Dat zijn we niet gewoon van Mercedes. Op dit valk is de kloof met de S-Klasse groot. De schuldige in het verhaal zijn ongetwijfeld de optionele 21-duimers, die in combinatie met het standaard verlaagde “comfortonderstel” wel voor een goede wegligging zorgen, maar de filteringscapaciteiten compromitteren. Onze tip? Ga voor de Airmatic-ophanging met luchtveren. Dan krijg je meteen ook de meedraaiende achteras cadeau, die de draaicirkel met 90 centimeter verkleint en de wendbaarheid vergroot. 

Beter dan ooit

De goeie ouwe zelfontbrander van twee liter is een dijk van een motor die zijn sporen allang heeft verdiend en die het goed weet te vinden met de 9G-Tronic automaat. Die schakelt als een warm mes door verse boter en is altijd bij de pinken. Hij drukt het toerental tot onder de 1.500 o/m als je 120 km/h rijdt. Wie de cruisecontrol op die snelheid vastpint, kan toekomen met 4,5 l/100 km en probleemloos de kaap van 1.000 kilometer ronden. Ons testgemiddelde lag overigens op 4,8 l/100 km. 

Deze moderne diesel krijgt ondersteuning van een krachtigere elektromotor op 48 volt: die zet 17 kW en 205 Nm aan hulpvermogen en -koppel op de cardanas tijdens het optrekken. Hij zwengelt de viercilinder snel en geruisloos aan na een stop en vult het gat in de koppelkromme zodanig op dat accelereren steeds een aangename, schokvrije ervaring is.

Het is dan ook des te meer te betreuren dat net nu de diesel zijn technologische hoogtepunt bereikt, hij door Europa en de lidstaten wordt uitgerangeerd. In België is de repressie harder dan bij onze buren, met name te wijten aan de fiscale verzwaring van de lasten op niet-emissievrije bedrijfsauto’s die is ingezet op 1 juli 2023. Een particulier zal deze E220d allicht niet snel kopen, zeker niet als je weet dat hij minstens € 74.173 kost. Dat is ruim € 9.000 meer dan zijn concurrent uit München in M-Sportlivrei en € 13.500 boven de prijs die Audi op de A6 S Line 40 TDI S Tronic kleeft. U mag daaruit afleiden wat u wil. 

Verdict

Het is moeilijk om de lat steeds hoger te leggen als je Mercedes E-Klasse heet. De vooruitgang zit hem vooral in het infotainment en het rijplezier, terwijl de viercilinder-diesel nog nooit zo zuinig draaide. Het comfort betaalt de rekening van de optionele 21-duimers. Als je die graag ziet, bestel je misschien maar beter de al even optionele AirMatic-luchtvering bij.