Het A-segment van de kleinste stadsautootjes is zowat volledig verdwenen, al is de vernieuwde Kia Picanto een van de weinige, koppige volhouders die er nog een gooi doen naar succes. De Koreanen doen dat met een nieuwe, doorgedreven facelift van het al uit 2017 daterende model. Ondanks zijn kwaliteiten heeft deze guitige kleine echter een groot probleem.

Nog niet zo lang geleden was het A-segment van de kleine stadsauto’s echt drukbevolkt. Fiat had er de Panda, Renault de Twingo, Ford de Ka, Suzuki de Alto en Nissan de Pixo, terwijl het toenmalige PSA de tweeling Peugeot 108 en Citroën C1 in het aanbod had en Toyota de technisch identieke Aygo. Daarnaast was er nog de drieling Skoda Citigo, VW Up en Seat Mii en natuurlijk deze Kia Picanto en zijn technische evenknie van bij Hyundai, de i10. Vandaag zijn er naast die twee laatsten en de Fiat Panda en de Toyota Aygo X geen A-segmenters meer terug te vinden in de prijslijsten, ondanks het vroegere succes van die auto’s. 

Dat komt door de steeds strengere Europese veiligheids- en milieueisen. Die vergen zware investeringen waardoor de productiekost van zo’n klein autootje steeds hoger wordt en het verschil met de grotere B-segment-auto’s in productiekost verdwijnt, terwijl de A-segmenters wel in een lagere prijsklasse opereren. Omdat de rentabiliteit van dergelijke modellen tegenwoordig dus beperkt tot onbestaand is, namen de meesten er intussen afscheid van. 

Maar zo niet Kia, dat de in 2017 gelanceerde Picanto van de derde generatie een nieuwe facelift gaf, die er uiterlijk een heel andere auto van maakt. De kleine krijgt namelijk een gloednieuwe voor- en achterkant die erg doet denken aan de grote EV9 en hem – zeker in de GT-Line-uitvoering waar wij mee reden – een erg sportieve look geeft die echter hoegenaamd niet rijmt met zijn prestaties, waarover zometeen meer. 

Klein zijn heeft voor- en nadelen

De Picanto is een kleine auto. Dat zie je zo, maar blijkt ook uit de afmetingen, met een totale lengte van niet meer dan 3,95 meter en een wielbasis van 2,4 meter. In de praktijk levert dat een autootje op waarin je voorin nog best ruim zit, maar achterin de nodige toegevingen nodig hebt van wie vooraan zit. Nu is de Picanto voor een auto uit dit segment achterin nog best ruim, zeker als je kijkt naar de hoofdruimte, en je knieën zitten er ook niet te veel opgetrokken, al moet je niet verwachten dat volwassenen hier echt ‘happy’ zullen zijn. Instappen lukt vrij volt, met dank aan de twee extra zijdeuren. 

Het koffertje meet niet meer dan 255 liter, wat goed is voor twee compacte trolleys, maar met de in een 60:40-verhouding neerklapbare achterbank plat kan je er wel 1.010 liter in kwijt. Voor twee personen is dat ruim voldoende.  

Het voordeel van zo’n compacte afmetingen is natuurlijk dat je hem in elk parkeerplaatsje kwijt kan en je met een draaicirkel van 9,4 meter op een zakdoek kan keren. Aan het stuur van een Picanto is elke parkeerplaats dan ook moeiteloos bruikbaar én kom je sympathiek over, tussen al die grote SUV’s. 

Volledige uitrusting 

Ter gelegenheid van de facelift gaf Kia zijn kleinste ook een nieuw digitaal dashboard mee, dat er wel cool uitziet maar uiteindelijk weinig meerwaarde biedt, al was het maar omdat de individualisering ervan beperkt blijft tot het kiezen uit twee weergavekleuren en de toerenteller – een weergave van het toerental door twee cijfers – nogal onhandig is doordat je geen rode zone ziet. 

Voor het overige had onze GT-Line-uitvoering zo goed als alles aan boord, van een digitaal infotainmentsysteem met navigatie, Apple CarPlay en Android Auto, een automatisch bediende airco, een inductielader voor smartphones, een achteruitrijcamera en automatische koplampen, de keyless entry en start en ga zo maar door.  

De voorstoelen zitten best comfortabel en voor zo’n kleintje is het rijgedrag ook geruststellend en zelfs aangenaam te noemen. Dat geldt echter heel wat minder voor de prestaties. 

Opletten op de oprit van de autosnelweg 

Kia biedt de Picanto aan met een driecilinder van één liter (1.0 MPI) die met een amechtige 58 pk zwaar ondergemotoriseerd is en helemaal niets te zoeken heeft op grote gewest- of snelwegen. Wij reden echter met de krachtigste variant. Stel u daar echter niet te veel bij voor, want die 1.2 MPI-viercilinder heeft ook maar 79 pk en 113 Nm. Daarmee kan hij op secundaire wegen en in de stad vlot mee maar is een oprit van de autosnelweg een stressfactor omdat je zelfs bij volgas én wanneer je terugschakelt voelt dat er niemand thuis is in het vooronder. Reken er ook niet op dat je nog snel een vrachtwagen kan voorbijsteken terwijl een snellere auto in je spiegel nadert. Bij volgas vanuit stilstand haalt de 1.2 de honderd na 12,2 seconden, zijn topsnelheid bedraagt 165 km/h. We hebben het niet uitgeprobeerd, want daarvoor was de autosnelweg niet lang genoeg. Hoe dan ook moet je dus echt anticiperen als je de Picanto op de snelweg gebruikt en blijf je er met de nog minder krachtige 1.0 MPI best helemaal weg. 

Beide motorisaties zijn verkrijgbaar met een handgeschakelde vijfbak of een vijftrapsautomaat. Wij reden met de handbak en het viel op dat die erg vlot schakelt, met een pookje dat aangenaam in de hand ligt. Met die handbak kwamen wij na zo’n 600 testkilometers uit op een gemiddeld verbruik van 5,6 liter. Dat is niet meer dan gemiddeld en geeft in combinatie met de brandstoftank van 35 liter een rijbereik van 625 kilometer als je de tank tot de laatste druppel leegrijdt. 

Kleintje met een groot probleem 

Wie hem niet vaak op de snelweg gebruikt, niet op prestaties kickt en weinig lange afstanden doet en niet meer ruimte nodig heeft zou erg tevreden kunnen zijn met deze vernieuwde Picanto, ware het niet van de olifant in de kamer, en dat is zijn prijs… 

Kia vraagt voor de door zijn onbestaande prestaties absoluut te mijden Pure-basisversie van de Picanto met de 58 pk-motor € 16.290. De 1.2 met 79 pk kost je als Pace minimaal € 19.290 en als volledig uitgeruste GT-Line, zoals door ons getest, moet je al € 21.090 veil hebben voor de handgeschakelde Kia Picanto 1.2.  

Dat is een serieus probleem, want Citroën vraagt voor de gloednieuwe C3 met zijn veel krachtigere 1.2 van 100 pk met handgeschakelde zesbak in You-uitvoering niet meer dan € 14.999 en als beter uitgeruste Max nog altijd maar € 19.200. Het gaat daarbij niet alleen om een gloednieuw en krachtiger model maar bovendien om een auto uit het hogere B-segment, met een lengte van 4,015 meter en dus ook een ruimer interieur en een grotere koffer. Hetzelfde geldt voor de nieuwe Suzuki Swift, nog zo’n B-segmenter die met een nettoprijs van € 18.499 en een met 82 pk weliswaar amper krachtigere motor als GL-instapversie ook een stuk goedkoper is. 

Kia gaf de Picanto een deugddoende facelift en biedt er een leuk autootje mee aan in het uitdunnende A-segment. Wie kan leven met de beperkte ruimte en prestaties zou hier nog het nodige plezier aan kunnen beleven, maar er is een grote maar… De Picanto is immers wel een goed autootje in het A-segment, maar hij is veel te duur in vergelijking met nieuwe B-segment-auto’s als de Citroën C3 of de Suzuki Swift, die voor hetzelfde geld een pak meer auto bieden.