Het was al geleden van 2019 dat we bij Autonieuws nog met een DS 7 Crossback reden. Intussen is het model over de helft van zijn levenscyclus en kreeg het een hertekend design, een gewijzigde naam en een herschikking van het motorengamma. Reden genoeg voor een nieuwe test. 

De DS 7 Crossback was in de voorbije jaren een erg belangrijk model voor het Franse luxemerk van Stellantis. In zijn eentje was hij goed voor 42 procent van de totale verkopen. Een succesvolle facelift was dus een noodzaak en het merk moest ervoor zorgen dat de auto daarbij niet aan aantrekkingskracht verloor. Bij de restyling werd ervoor gekozen om de modelnaam te ontdoen van zijn “Crossback”-achtervoegsel, zoals bij de DS 3 die nu ook “Crossbackloos” door het leven gaat, maar – veel belangrijker – werd ook het design grondig opgefrist. 

DS Light Veil

Aan de voorzijde is het verschil tussen de DS 7 Crossback en de nieuwe DS 7 het duidelijkst. Links en rechts plaatste DS op de uiteinden van het front een nieuwe lichtsignatuur die bestaat uit vier verticaal van onder de koplampen vertrekkende ledstrips die DS Light Veil werden gedoopt en de voorzijde een heel ander karakter geven dan tevoren. Ook het radiatorrooster werd groter en de koplampen zijn een stukje hightech die tot 380 meter ver kunnen schijnen. 

Achteraan zijn de veranderingen iets minder opvallend maar wel degelijk ingrijpend, met achterlichten met vortexeffect en een donker metaalkleurige afwerking die er al even hoogtechnologisch uitzien als de exemplaren vooraan en – erg opvallend – de voluitgeschreven merknaam “DS AUTOMOBILES” tussen de achterlichten over de hele breedte van het kofferdeksel. 

(Bijna) alleen plug-inhybrides

Het DS 7-gamma is bijzonder complex, met de uitrustingsniveaus Bastille, Rivoli en Opera, daartussen nog de Performance Line en Performance Line + én dan nog eens twee speciale reeksen, “Esprit de Voyage” en “La Première” genaamd. Binnen dat gamma zijn er dan nog eens talloze mogelijke keuzes voor de aankleding van het interieur en een uitgebreide optielijst. Maar hoe complex het gamma qua uitrustingsniveaus ook is, qua motoren is het eenvoud troef. Er is namelijk enkel de keuze uit een 130 pk sterke 1,5 BlueHDi-diesel of drie plug-inhybrides, allemaal gekoppeld aan een achttrapsautomaat. 

De basis-plug-in heet E-Tense 225. Hij combineert een 1,6 liter grote dwarsgeplaatse viercilinder in lijn met een vermogen van 180 pk en een koppel van 300 Nm met een elektromotor van 81 kW (110 pk) die samen de voorwielen aandrijven en voor een gecombineerd vermogen van – u raadt het al – 225 pk zorgen. De twee versies daarboven krijgen een tot 147 kW (200 pk) opgevoerde versie van de verbrandingsmotor en een tweede elektromotor op de achteras die 83 kW of 113 pk levert. Door een reeks ingewikkelde berekeningen en softwareaanpassingen geeft dat voor de DS 7 300 een totaal vermogen van 300 pk en 520 Nm en voor de DS 7 360 een piek van 360 pk bij hetzelfde maximumkoppel. Door de tweede elektromotor op de achteras zijn de krachtigste plug-ins van de DS 7 ook vierwielaandrijvers.

In elk van de drie versies worden de elektromotoren van stroom voorzien door middel van een 14,2 kWh grote lithium-ionaccu. DS kondigt voor de door ons geteste “300” een elektrische autonomie van tot 63 kilometer aan, maar tijdens onze testperiode met temperaturen van zo’n 8 graden bleef daarvan niet meer dan een 60 procent of 38 kilometer over. 

Desgewenst zuinige maar ook snelle jongen

Het verbruik van de plug-inhybride DS 7 is zoals steeds bij een dergelijke auto echt “à la carte”. Wanneer je je rechtervoet onder controle houdt en zo vaak mogelijk elektrisch rijdt kan je het makkelijk onder de 4 liter houden, maar als je de laadpaal links laat liggen stijgt het moeiteloos naar het dubbel daarvan. In ieder geval is het opgegeven normverbruik van 1,2 l/100 km eerder utopisch.

Wanneer je de 300 de sporen geeft is het vermogen duidelijk voelbaar. Hij sprint zonder veel misbaar of moeite in een opmerkelijke 5,9 seconden naar de 100 en houdt het pas voor bekeken bij een top van 235 km/h. Dat zijn flitsende prestaties die weinig te wensen overlaten, maar eigenlijk is dat soort oefeningen allesbehalve waarvoor deze DS 7 gemaakt is. Dat merk je al snel wanneer je na dat optrekken ook wat sneller door de bochten wil. Daar laat hij zijn hoge zwaartepunt en vele kilo’s (1.836 kg minimaal leeggewicht) al snel voelen en maant hij aan om het wat rustiger aan te doen, wat je brandstofbudget én het comfort van de inzittenden alleen maar ten goede komt.

Luxe à la française

Want ja, op comfortvlak moet je je natuurlijk onderscheiden, DS zijnde. Het premiummerk van Stellantis wil een referentie zijn als het aankomt op luxe en welzijn aan boord. Alvast op het vlak van de gebruikte materialen en de assemblage van het geheel kan er geen kritiek gegeven worden. Zo is zelfs de bovenzijde van het dashboard uitgevoerd in een zachte, kwalitatief aanvoelende kunststof.Het design van het interieur is nogal overdadig, in een barokke stijl die we intussen gewend zijn van DS. Het gaat om een interieur waar je ofwel niets aan vindt, of waar je helemaal weg van bent. Vooral de vele scherpe lijnen en ruitvormige motieven vallen op. Een mooi detail zijn de bedieningsknoppen voor de rijmodi, de centrale vergrendeling en de bediening van de zijruiten op de centrale console, links en rechts van de pook van de automaat. Die zijn in aluminiumkleur uitgevoerd en zien er mooi uit, maar de opschriften ervan zijn bij daglicht niet altijd even duidelijk afleesbaar. Ook geslaagd zijn de lichtgevende elementen in de zijdeuren die het geheel een luxueuze en exclusieve touch geven.

DS Active Scan Suspension

Naast luxe is ook het rijcomfort een identitair kenmerk van de modellen van DS. Bij de DS 7 wordt daarvoor onder meer gerekend op de DS Active Scan Suspension, een actieve ophanging die wordt aangestuurd door een camera die de oneffenheden in het wegdek scant en de dempers van elk wiel onafhankelijk van elkaar nog voor ze die oneffenheden bereiken voorbereidt op de hindernis. De demping is inderdaad comfortabeler dan op de meeste andere auto’s in dit segment (wanneer die niet over luchtvering beschikken) maar ervaart een echte hydropneumatische ophanging, zoals op de oude Citroëns, nog niet.

DS Iris-infotainment 

Het infotainment kreeg ook een upgrade. De resolutie van de achteruitrijcamera verbeterde, de bedieningssnelheid nam toe en de herwerkte interface is handiger dan voorheen, al vraagt hij nog steeds wat gewenning. Het is ook jammer dat er steeds meerdere handelingen nodig zijn om naar het menu van de klimaatregeling over te schakelen of de stoelverwarming aan of uit te zetten. Dat is tegenwoordig echter een ziekte van de meeste automerken, dus daar trekken we hier geen punten voor af.

De DS 7 is een auto waar je of wel niets in ziet ofwel helemaal weg van bent. Zijn facelift deed hem deugd en de afwerking van het interieur en de gebruikte materialen zijn echte troeven, net als het rijcomfort en het prestatiepotentieel. Deze Franse SUV is op zijn best bij een rustige rijstijl en is ondanks zijn prestatiepotentieel geen sportieveling. De tarieven die DS hanteert getuigen van de ambitie van het merk. Of hij ook een echte vuist kan maken tegen de Duitse concurrenten op verkoopvlak blijft daarbij een vraagteken.