Full-size SUV-coupés zijn eerder zeldzaam. Als ze voorzien zijn van een 530 pk sterke V8 van 4,4 liter zijn ze dat des te meer. We testten met de X6 M60i xDrive een nogal controversieel model en leverden hem met gemengde gevoelens terug in bij BMW.

Iedereen die houdt van zuivere lijnen, klassieke berlines en de gulden snede heeft het al niet echt voor SUV’s. En al helemaal niet als die een aflopende daklijn hebben, SUV Coupé genoemd worden en zo karikaturaal zijn als de X6, die eigenlijk eigenhandig het nichesegment van de Coupé-SUV’s in het leven riep toen de eerste generatie ervan in 2008 werd voorgesteld. 

Eigenlijk is de X6 een X5 waarvan de praktische bruikbaarheid ter wille van de looks is verminderd door het aanpassen van de achterkant. De aflopende daklijn reduceert de hoofdruimte achterin tot het hoogstnoodzakelijke. De koffer is met een inhoud van 580 liter met de achterbank rechtop bovendien 70 liter kleiner dan die van de X5 (650 liter) maar heeft een achterklep die tot op de bumper opent en niet zoals bij de X5 een tweedelig exemplaar met een onderste gedeelte dat naar onderen klapt en een klassieke achterklep erboven. Zo’n ééndelige achterklep is net wat handiger dan een tweedelige, maar dat is dan ook het enige praktische voordeel dat we de X6 kunnen toedichten in vergelijking met de X5.  

Wij zijn geen fan van de lijn en het ontwerp van de X6, in tegenstelling tot dat van de X5, dat veel eleganter en evenwichtiger is en stapten dan ook telkens weer met gemengde gevoelens in en uit de X6. Zijn looks bevielen ons dan misschien niet, zijn motor deed dat volop. 

Absolute droom onder de motorkap 

Het zonder twijfel meest gewaardeerde onderdeel van de X6 M60i is zijn schitterende biturbo-V8. Die is 4,4 liter groot, van het mild hybride type en gekoppeld aan een uitstekende achttrapsautomaat. Met zijn vermogen van 530 pk (390 kW) en zijn enorme koppel van 750 Nm, bijgestaan door de elektromotor van 9 kW (12 pk) en 200 Nm van het mild hybride aandrijfsysteem is dit een echte krachtpatser van een motor die een heerlijke – meestal discrete maar op aanvraag ook brullende - soundtrack combineert met een romigheid én gewilligheid die we elders amper terugvinden. Wat is een V8 toch een fantastisch motortype, zeker in de wetenschap dat het om de laatste der Mohikanen gaat, nu het einde van de verbrandingsmotor voor personenwagens in zicht is.  

Daarbij is de 48 volt-hybridisatie hier niet in de eerste plaats gericht op het verlagen van het verbruik, maar wel op het nog moeitelozer laten verlopen van hernemingen en acceleraties door de elektrische boost. In de praktijk kwam ons verbruik met 11,4 l/100 km bij een meestal rustige rijstijl waarbij we genoten van het motorkoppel en niet al te vaak de hoge toerentallen opzochten perfect overeen met wat BMW zelf aankondigt (11,4 – 12,4 l/100 km), maar zuinig kan je dat natuurlijk niet noemen.  

De CO₂-uitstoot van 258 tot 280 g/km naargelang de uitrusting straft de V8 op fiscaal vlak genadeloos af, met een Vlaamse BIV van € 13.170,68 en een jaarlijkse verkeersbelasting van € 3.261,09. Ook qua fiscale aftrekbaarheid is dit geen interessante zet, want die bedraagt in 2024 nog 40 procent en valt vanaf 2025 terug op nul. Ook het VAA van deze auto is niet van de poes. Maar goed, dit is dan ook een model dat enkel door een beperkt kransje van potentiële klanten zal overwogen worden. Klanten die zich weinig moeten aantrekken van de fiscale meerkost van hun keuze, bovendien. 

M-prestaties, geen M-comfort 

Op prestatievlak torent de M60i boven de zescilinder diesels xDrive30d met 298 pk en xDrive40d met 352 pk en de benzine-zescilinder xDrive40i met 381 pk uit. Hij accelereert van 0 naar 100 km/h in een voor zo’n mastodont van leeg al 2.390 kg opmerkelijke 4,3 seconden en haalt een topsnelheid van 250 km/h. In een nog kleinere niche heeft BMW boven de M60i nog de X6 M Competition, met 625 pk, die voor dezelfde sprintoefening maar 3,9 seconden nodig heeft maar ook veel harder opgehangen is en dus veel meer offers vraagt van de inzittenden op comfortvlak. 

Het rijgedrag is opmerkelijk voor een auto van dit formaat. Hij geeft nooit de indruk zo gigantisch en zwaar te zijn als hij werkelijk is en verteert snelle bochten met gemak, zonder dezelfde sportiviteit tentoon te spreiden als de full blown M-varianten, maar dat is dan ook niet noodzakelijk in een grote SUV als deze X6, tenzij je er regelmatig het circuit mee opgaat. Het gripniveau is ongezien, maar op de limiet laat hij wel merken dat het tijd is om het wat rustiger aan te doen, wil je je weg zonder schade kunnen vervolgen.  

Het is echter vooral het rijcomfort dat opmerkelijk is voor een auto met dergelijk prestatiepotentieel en zo’n grote wielen (standaard minimaal 21 duim). Oneffenheden, drempels, putten en hobbels worden moeiteloos verteerd door de adaptieve dempers en we verkiezen zo’n evenwichtige combinatie tussen sportiviteit en comfort graag boven de hardheid van de M Competition-versie. 

Goed nieuws, trouwens, voor wie kan shoppen in de nichemarkt van V8-SUV’s, maar het niet zo heeft voor SUV Coupés. Hij of zij kan dezelfde heerlijke krachtbron ook onder de motorkap van de X5 bestellen. Daar kost de M60i-variant met € 109.550 ook € 3.000 minder dan bij de X6, die net als die X5 met zijn instapprijs van € 112.550 en nog een hele lange optielijst ronduit duur te noemen is. 

Binnen de niche van de SUV-coupés, waar je voor of tegen bent, is de M60i een erg geslaagde variant, met dank aan zijn schitterende V8 en zijn opmerkelijke rijprestaties. Hij vormt de gulden middenweg tussen de X6 xDrive40i met zijn zescilinder en de beestachtige M Competition, die van alles “too much” is. Maar zelfs voor wie geïnteresseerd is in een SUV-coupé blijft het (fiscale) prijskaartje van deze V8-variant een harde dobber. Na onze testperiode leverden we de auto met gemengde gevoelens in: zijn looks zullen we niet missen, zijn achtcilinder des te meer.