Een nieuwe BMW 1-Reeks? Ja en nee. Het gaat misschien niet om een volledig nieuw model, maar de vele aanpassingen en (natuurlijk) verbeteringen maken wel dat we de auto zeker niet als ‘zomaar’ een opwaardering kunnen afdoen. De basis is zowat dezelfde gebleven, maar er werd wel in een pak nieuwe technologie en nog wel wat meer fraaie dingen geïnvesteerd.

Met de eerste generatie van de 1-Reeks ging de Duitse constructeur het vanaf 2004 weer wat lager in de markt zoeken. Dat deed hij vele decennia eerder ook al, maar modelletjes als de 700 vond men na een tijdje toch niet meer passen in het naar een echt prestige- en dus premiummerk evoluerende BMW. Tot Mercedes de A-Klasse lanceerde, toen wilde men daar in München toch ook weer een (sportiever) alternatief voor aanbieden. Een slimme zet, want die eerste 1-Reeks en alle generaties die volgden werden met ondertussen al meer dan 3 miljoen verkochte exemplaren een groot commercieel succes.

Zonder ‘i’

Volgens BMW zijn we nu al aan nummer 4 toe, zo zal de dit jaar gelanceerde 1 toch de geschiedenisboeken ingaan. De constructeur doopte hem (vooral) intern F70, maar het gaat wel degelijk eerder om een grondig herwerkte F40 (van 2019) dan om een compleet nieuw model. Van een volledig elektrisch aangedreven variant is er nog geen sprake, daar is BMW met de Neue Klasse dan ook een heus subgamma voor aan het ontwikkelen. Vandaar wellicht dat we voor de jongste 1-Reeks, als een soort tussenstap, misschien eerder van generatie 3,5 dan 4 moeten spreken.

De nieuwe of dus vernieuwde 1 biedt nog altijd keuze uit een reeks benzine- en ook dieselmotoren met al dan niet mild-hybride technologie erbij. Een ‘echte’ (laat staan plug-in)hybride is er nog niet. Het gamma telt een 120 met een driecilinder van 170 pk, een vierwielaangedreven M135 xDrive met een viercilinder van 300 pk en de 118d- en 120d-dieselmodellen met 2 liter grote motoren van respectievelijk 150 en 163 pk. Bij de auto’s met het cijfer 20 in de voornaam zorgt de al vermelde mild-hybride technologie voor een stukje van het vermogen en het koppel. Het zal de attente lezer allicht al zijn opgevallen dat de tot voor kort nog bij de benzinemotoren horende letter ‘i’ verdwenen is. Dat geldt ook al even voor de manuele versnellingsbak, alle modellen hebben een efficiënte Steptronic-zeventrapsautomaat met dubbele koppeling.

In schoonheid beginnen

Om onze kennismaking met de auto in schoonheid te beginnen gingen we meteen voor de M135 xDrive, dat is natuurlijk het model dat voor de grootste sportieve sensaties moet zorgen. Hij komt standaard met de adaptieve M-sportophanging, Sport Steering en dus ook vierwielaandrijving, dat mag ook wel voor een familiewagentje dat desgewenst na 4,9 seconden al 100 km/h rijdt. BMW zou BMW niet meer zijn, mocht er onder de vorm van een M Technical-pakket ook nog niet wat specifieke ophangingselementen voor onder meer een nog wat grotere ‘stijfheid’, een M Compound-remsysteem en gesmede velgen van 19 duim worden aangeboden. Tegen meerprijs, welteverstaan.

Alle varianten van de 1-Reeks kunnen pronken met een toch wel grondig opgefrist koetswerk. De auto is zelfs met enkele centimeters in de lengte en in de hoogte gegroeid, het eerste heeft volledig met de hertekende voor- en dito achterzijde te maken. Met 2,67 meter wijzigde de wielbasis niet, vandaar ook een nog even ruim of achterin eerder even krap interieur. Maar daarover zo meteen meer. We kennen nog altijd fans die de 1-Reeks van het eerste uur meer karakter toeschrijven dan de generaties die volgden, maar wij vinden deze jongste editie knapper dan ooit. De motorkap is nog wat verlaagd, gebleven zijn natuurlijk de vrij ver naar achteren geplaatste cockpit en de fraai naar de gespierde billen afdalende daklijn met geïntegreerde spoiler. De lichtblokken daar lopen nog altijd een heel eind in de flanken door.

‘Mooie’ nieren

Vooraan zorgt onder meer de vlakkere snoet voor zowel een sportieve(re) als elegante look, die wordt hier gelukkig ook niet meer ‘verpest’ door te grote nieren. Net als bij de evengoed nieuwe X3 hebben die nu een mix van verticale en schuine lijnen, de M135 xDrive krijgt wel een heel ander en wat stoerder ogend ontwerp met horizontale balkjes. Die variant komt ook met zwarte kappen voor de buitenspiegels en maar liefst vier uitlaatpijpen in de diffuser achteraan, op de andere versies zijn die laatste trouwens niet meer zichtbaar. Links en rechts van de grille staan er nieuwe en ook weer wat fijner gevormde lichtblokken met standaard ledverlichting. Wie regelmatig na zonsondergang (of voor zonsopgang) de weg opgaat, kan opleggen voor adaptieve verlichting met grootlichten (met Matrix-technologie) die tegenliggers niet verblinden.

Het chroom is van de auto verdwenen en vervangen door een Shadow Line-afwerking, in het raam van de achterste zijruit staat een 1 te blinken. Optioneel kan je elke variant van de 1-Reeks nog van een sportiever M-design laten voorzien, denk dan aan wat grotere luchtinlaten vooraan, opvallendere schorten in de flanken en een stoere diffuser achteraan. Wel verrassend, de 1-Reeks laat zich als eerste BMW ook bestellen met een dak in een andere kleur dan de rest van het koetswerk. Dat hebben ze van Mini ‘geleerd’.

Krap achterin

De vorm haalt het wel een beetje van de functionaliteit, met lange mensen voorin is de ruimte op de achterbank echt niet van die aard dat je daar als volwassene comfortabel kan zitten. De vorm van de achterste zijdeuren vergemakkelijkt het in- en uitstappen ook niet, er zijn heel wat compacte middenklassers (van de concurrentie dus) die zich hier aanzienlijk praktischer tonen. Voorin is het in het ook fraai ingerichte en netjes afgewerkte interieur wel comfortabel en dus ook heel prettig sturen en reizen. 

Het inmiddels welbekende Curved Display heeft een scherm van 10,25 duim voor de instrumenten en een aanraakexemplaar van 10,7 duim voor het infotainment. Een en ander werkt met de nieuwe versie van iDrive met QuickSelect voor een snellere toegang tot de belangrijkste functies, stembediening kan natuurlijk ook. Naar een draai- en druknop op de middenconsole is het in de 1-Reeks helaas vruchteloos zoeken. Het Operation System 9 werkt wel snel en komt met diverse digitale diensten die je ook na de aankoop nog over-the-air kan laten installeren. 

Plofjes in de sportmodus

Het ‘gewone’ stuurwiel kan zich laten vervangen door een M-exemplaar met klepjes voor eventueel manueel schakelen, in de M135 xDrive is dat natuurlijk standaard. De Live Cockpit Navigation Plus en de automatische airco zijn dat voor alle varianten. In de koffer kan je 380 liter bagage kwijt, met neergeklapte achterbank wordt dat 1.200 liter. Dat zijn zeker geen uitzonderlijke cijfers, in de 120 en 120d met mild-hybride assistentie en dus een extra batterij moet je ook nog wat liters ‘inleveren’. 

We maken een flinke sprong naar het rijgedrag, dat blijft voor een auto van dit segment van compacte middenklassers echt wel uitzonderlijk. De structuur is nog wat ‘stijver’ geworden, het onderstel is evengoed onder handen genomen en er zijn ook nieuwe schokdempers. Je zou ‘oud’ en (daarna) ‘nieuw’ meteen achter elkaar moeten kunnen rijden om de progressie te beoordelen, maar zeker achter het stuur van de sportiever afgestelde M135 xDrive is het bij een pittige rijstijl echt wel genieten van de eerste tot de laatste seconde of dus meter. Daar draagt natuurlijk ook de krachtige en door een grote turbo ‘geassisteerde’ viercilinder toe bij, echte puristen zouden die in extremere rijomstandigheden (bij hoge toerentallen) hoogstens een zekere steriliteit kunnen verwijten. Het heerlijk brutale karakter van de zescilinder in de M2 ontbreekt hier natuurlijk wel, die hoort dan ook nog in een andere (prijs)klasse thuis. Misschien bieden de wel wat articiële plofjes bij het gas lossen in de sportmodus dan nog wat troost...

Goed voor (bijna) iedereen

De prestaties van de M135 xDrive zijn hoe dan ook nog altijd straf genoeg, terwijl de dus standaard voorziene vierwielaandrijving en het mechanische sperdifferentieel op de vooras zowel de veiligheid als de efficiëntie verhogen. De aanpassingen aan het onderstel lijken het ‘gevoel’ ook wat te vergroten, maar ook qua wegligging gaat het hier toch alweer om het soort perfectie dat je evengoed als een beetje steriel zou kunnen omschrijven. Wees gerust, dat is het soort gedrag dat allicht nog geen procent van de (potentiële) klanten als een echt minpunt zal ervaren. Tegelijk zorgt het er wel voor dat minder ervaren, minder getalenteerde of toch minder zekere bestuurders wel met volle teugen kunnen genieten. In die optiek moeten we allicht ook de ‘beslissing’ zien om nooit meer dan 50 procent van de kracht naar de achterwielen te sturen, in heel wat omstandigheden is de M135 xDrive dus eerder voorwielaangedreven. Voor de lol overstuur forceren? Dat lukt niet echt.

In afwachting van de al beloofde terugkeer van een 116-basismodel, moet je voor een nieuwe 1-Reeks minstens € 36.800 neertellen. Met een prijs van € 56.450 is de M135 xDrive natuurlijk een heel ander en ook veel duurder verhaal. Je krijgt er echt wel een pak rijplezier voor in de plaats, van het niveau dat weinig concurrenten evenaren, laat staan overtreffen. Maar als je hem na elke rit (in de file?) van het werk naar huis ’s avonds weer voor je deur parkeert, wordt het natuurlijk altijd weer ‘gewoon’ een compacte en (achterin toch) niet eens echt ruime middenklasser. Misschien klaart de evengoed al prettige 120 de klus dus ook wel voor jou. Of zou je toch nog eens een diesel overwegen? Dat kan dan vanaf € 37.300.