Alpine gaat met de A110 R, de meest radicale variant van de in elke uitvoering al heerlijke A110-sportcoupé, de ultrasportieve toer op. Als topmodel van het gamma, dat voor het overige uit de “gewone” A110, de A110 GT en de A110 S bestaat, trekt de “R” de circuitkaart, met hetzelfde vermogen als de GT en de S maar een heel ander karakter. 

Ik moet toegeven dat ik blij was met mijn uitnodiging voor de internationale perspresentatie van de A110 R in de buurt van Madrid. Voor deze test reed ik namelijk nog nooit met een Alpine, aangezien mijn collega Dieter tot nu toe steeds de honneurs waarnam. Nu begrijp ik eindelijk waarom hij altijd zo enthousiast was over de Franse sportwagen. Terwijl de standaardvariant met 252 pk al voor heel wat rijplezier zorgt, de 48 pk krachtigere GT een perfect dagelijks bruikbare allrounder is en de even krachtige maar anders afgestelde S zich ontpopt tot een nog sportievere variant van de A110, tapt deze R uit het sportiefste vaatje dat Alpine in huis heeft. Zowel qua aankleding, bouw, prestaties als qua prijs is dit de meest exclusieve auto van het Franse merk.

Extra light gewicht, full size prestaties

Meer euro’s voor minder kilo’s. Dat kan je wel stellen bij de A110 R, een genummerde maar niet beperkte reeks van de A110 die minimaal € 105.000 moet kosten, zonder de € 6.050 voor de exclusieve Matt Racing Blue-kleur die ook de Formule 1-auto’s van Alpine siert. Maar wie zei ook weer “to add speed, add lightness”? Alpine wist het gewicht van de A110 R ten opzichte van de S nog met 34 kg te doen zakken, tot 1.082 kg rijklaar, zonder bestuurder. Het deed dat door doorgedreven gebruik te maken van koolstofvezel. Het materiaal werd gebruikt voor de aerodynamische addenda zoals de zijschorten, de diffuser, de voorskirt en de spoiler achterop, maar ook voor de kuipstoelen, de afdekplaat boven de motorruimte en het kofferdeksel vooraan. Ook de velgen, die voor- en achteraan een ander design hebben en samen 12,5 kg minder wegen dan die van de S, zijn volledig uit koolstofvezel gemaakt en kosten ongetwijfeld stukken van mensen, al kon of wilde niemand van Alpine ons precies vertellen wat de prijs precies was.

De veranderingen aan de afstelling van het dichter bij de grond liggende onderstel, de ophanging en de aerodynamica (met de vleugel van de A110 S achteraan, maar dan opgehangen in een zwanenhalsconstructie in plaats van rechtopstaand) maken de A110 R wat minder speels dan de andere varianten, maar des te efficiënter. 

Aandrijflijn bleef ongewijzigd

Aan de motor en de versnellingsbak veranderde Alpine niets. Het gaat dus nog steeds om dezelfde viercilinder van 1,8 liter met 300 pk en 340 Nm die ook de A110 GT en S aandrijft. Net als bij die twee gebruikt Alpine een met vaste schakellepels aan het stuur ook manueel te bedienen zeventrapsautomaat met dubbele koppeling om koppel en vermogen naar de achterwielen te versassen. De prestaties zijn door de gewijzigde aerodynamica (met meer downforce achteraan) en het lagere gewicht echter nog indrukwekkender, met een 0 naar 100-sprintje in niet meer dan 3,9 seconden. Dat is niet alleen een record voor Alpine, maar bovendien precies even snel als de weliswaar een stuk zwaardere Porsche 718 Cayman GT4 met 420 pk en zes cilinders. 
De topsnelheid bedraagt 285 km/h, terwijl dat op de S nog een begrensde 260 km/h was. Het kilometerpaaltje kan bij volgas al na 21,9 seconden gepasseerd worden. Dat zijn erg goede prestaties die niets te wensen overlaten. Het was dan ook niet nodig om nog meer pk’s uit de 1,8-liter te persen om voor sensaties te zorgen.

Minder praktisch

Het zal niemand verrassen dat de R minder praktisch is dan zijn meer gematigde collega’s. Zo is er door het ontbreken van een achterruit geen binnenspiegel in de R en wordt die ook niet vervangen door een camera met scherm. Er is ook geen handschoenenkastje. De extreem lichte carbon racekuipjes van Sabelt bieden een sportieve rijhouding, maar het vastmaken van de zespuntsgordels (die met de nodige moeite gehomologeerd konden worden voor straatgebruik) vraagt meer tijd dan bij een driepuntsgordel en eenmaal ingesnoerd is het niet evident om je houding in de zetels te veranderen en bijvoorbeeld wat lucht te geven aan je rug door even naar voren te buigen. 
Het koffertje achterin blijft even klein als op de andere A110-modellen, maar gelukkig is er ook vooraan een kofferruimte voorzien.

Altijd op semislicks

De A110 R staat per definitie op Michelin Pilot Sport Cup 2 semislicks van achttien duim die vooraan smaller zijn dan achteraan. Zoals altijd met dergelijke supersportbanden is het oppassen geblazen als het nat ligt. Gelukkig was dat tijdens onze test op het circuit van Jarama, in de buurt van Madrid, niet het geval. Het is precies daar dat de A110 R echt op zijn best is. In zijn biotoop op een afgesloten omloop ontpopt hij zich tot een echte pretmachine die heel direct, nauwkeurig en snel reageert op de input van het licht aanvoelende stuur. In de Sport-stand met de wat toegeeflijker ingestelde rijhulpsystemen actief gedraagt hij zich zeer neutraal en vergevingsgezind en voel je de stabiliteitscontrole ook amper of niet ingrijpen. Wanneer in Race alle rijhulpsystemen uitgeschakeld worden vertoont hij een eerder onderstuurd karakter dat als je er echt naar op zoek gaat ook omgeturnd kan worden tot een mooi controleerbaar overstuur. De grip van de Michelins op circuit is echt uitstekend en de auto gaat bijna niet aan het schuiven, zelfs niet als je de bocht te snel aansnijdt. 
Het fijne is dat het lage gewicht in combinatie met de 300 pk voor flitsende prestaties zorgt, maar dat je echter nooit het gevoel krijgt de boel niet onder controle te hebben. De A110 R boezemt zijn bestuurder vertrouwen in en is nooit verraderlijk, met dank aan het perfecte evenwicht dat de onderstelingenieurs hebben gevonden voor deze radicale versie. 

Bochtenpikken

Ook op de openbare weg is de A110 R bruikbaar. Logischerwijs valt er in druk verkeer weinig genot te puren uit de wat hardere ophanging, de strak zittende zespuntsgordels en de sportieve inborst van dit model, maar wanneer het verkeer wijkt en er zich bochten aandienen ontpopt deze Alpine zich ook daar als een echt fijne rijdersauto zoals er vandaag zo goed als geen andere meer worden gemaakt. Hij bijt zich vast in de bochten, trekt zich er met hopen grip uit op gang en biedt altijd een gevoel van controle. Ook de remmen zijn perfect opgewassen tegen hun taak en hebben geen moeite om dit lichtgewicht ook na talloze zware vertragingsmanoeuvres tot stilstand te brengen.

De beperkte cilinderinhoud en het lage gewicht zorgen voor een CO₂-uitstoot van 153 tot 156 g. Gezien de prestaties is dat een uitstekende waarde die zich ook vertaalt in een aanvaardbaar bedrag aan BIV (€ 596,44) en verkeersbelasting (€ 322,69) dat de pil van de erg hoge aankoopprijs hopelijk enigszins verzacht.

Terwijl de A110 S perfect was voor de openbare weg maar ook bruikbaar op het circuit is deze A110 R precies het omgekeerde. Zijn biotoop is het racecircuit, maar wie zijn rechtervoet onder controle kan houden kan hem ook op de openbare weg gebruiken. In ieder geval is duivels plezier verzekerd aan het stuur van deze pretraket. Wie er eentje wil bestellen zal wel geduld moeten oefenen want de hele A110-productie voor 2023 is uitverkocht.

(* de quote “to add speed, add lightness”, wordt toegeschreven aan Colin Chapman, stichter van Lotus)