We zullen het maar meteen toegeven: het was met de nodige scepsis dat we het stuur van de Maserati’s nieuwe cross-over ter hand namen. Meer dan een veredelde Alfa Romeo Stelvio zou het wel niet zijn zeker? Het toeval wilde dat we rechtstreeks van een Stelvio Veloce in een Maserati Grecale GT konden stappen en dus perfect vergelijken.
Al heel snel blijkt dat hoewel beide modellen op dezelfde basis staan, ze er toch behoorlijk anders uitzien en dat Maserati kosten noch moeite heeft gespaard om er een echte Tridente van te maken. De ‘haaiensnuit’ met schuin daarboven de ranke koplampen die naadloos doorlopen in de voorvleugels en de typische vorm van de zijruiten achteraan zijn onmiskenbare huissignaturen.
Revolutie aan boord
Ook opvallend zijn de verzonken elektrische deurklinken en het feit dat de ruiten wel degelijk een frame hebben, in tegenstelling tot bij de andere Maserati-modellen. Wij nemen er alleszins geen aanstoot aan: als dit de stroomlijn en geluiddemping ten goede komt, laat die frameloze vensters maar vallen.Trek de zware bestuurdersdeur open en je ziet meteen dat ook het interieur haast niets gemeen heeft met de Stelvio. Zelfs de ruitenschakelaars en de stuurwieltoetsen zijn specifiek. Wat is dit knap zeg. Je moet de mensen in Modena nog steeds niet uitleggen hoe ze een interieur moeten ontwerpen en aankleden. Op dit vlak overtreft de Grecale alle verwachtingen.
Het analoge klokje op het dashboard heeft hier plaatsgemaakt voor een digitaal exemplaar en huisvest meteen ook de spraakassistent. Daaronder prijkt een grote verticale tablet met een centrale vouw. Maserati is nu echt wel het derde decennium ingetreden inzake infotainment. Het bovenste luik bevat alle gebruikelijke voertuigfuncties, het onderste is voorbehouden voor de airco en de verlichting. Tussen de luiken bevinden zich de selectietoetsen voor de versnellingsbak. Gedaan dus met een selectiehendel op de middenconsole, die daardoor een groot opbergvak biedt.
Wat, een tweeliter?
Onze initiële scepsis was ook gevoed door de vaststelling dat de instapbenzinemotor van de Grecale een afgeleide is van de tweeliter uit de Alfa Stelvio. Die is pittig genoeg in de versie met 280 pk, maar klinkt niet echt lekker, zeker niet bij stationair toerental. Hebben ze in Modena aan de sound gesleuteld om er auditief iets Maserati-waardigs van te maken? De startknop zal het vertellen.We drukken op de bewuste ronde toets in het stuurwiel en jawel, de uitlaten werden duidelijk getuned om deze viercilinder wat meer bastonen te laten produceren. Alleen geniet je enkel van deze zwaardere soundtrack als je de Sport-stand inschakelt. In de GT- en Comfort-stand dringen er weinig motordecibels het interieur binnen.
Dat maakt de Grecale GT misschien polyvalenter. Op de snelweg heb je allicht geen boodschap aan een constant motorgedreun. De praktijk leert dat de GT-stand het beste compromis biedt tussen prestaties en finesse en dat je aan de verkeerslichten beter de Sport-modus activeert als je het onderste uit de kan wil en je medeweggebruikers een poepie wil laten ruiken.In die Sport-stand trekt hij lekker door in de toeren en produceert hij leuke plofjes als hij opschakelt. In 5,6 seconden zit je aan honderd per uur en wie aandringt, haalt een topsnelheid van 240 km/h. Ter vergelijking, de standaard Porsche Macan 2.0 heeft 6,4 seconden nodig en haalt 232 km/h.
300 pk, 450 Nm
Als we de vermogens- en koppelcijfers vergelijken, dan is de Grecale GT in het voordeel: hij is 35 pk en 50 Nm sterker dan de Porsche. Qua gewicht ontlopen ze elkaar amper: ze zitten beide aan ongeveer 1.900 kilo. Toch voelt de Macan lichtvoetiger aan. De Grecale omhult je met een stillere cocon en zet meer in op geraffineerde dynamiek.
De dempers zijn optioneel van het adaptieve type. De stugheid hangt af van de geselecteerde rijmodus. Jammer dat Maserati geen personaliseerbare modus voorziet, waarbij je bijvoorbeeld de sportiefste stand van de aandrijflijn kunt combineren met de zachtste stand van de dempers. In België ligt het asfalt er immers niet overal even vlak bij en luid wielgestamp is het laatste wat je wil in een auto als deze.
Daarom lijkt het ons aangewezen om de optionele luchtvering te bestellen in combinatie met een sperdifferentieel, sportpedalen in inox en zwartgelakte remklauwen (Pack Handling Comfort).
Macan-prijzen
We waren erg benieuwd naar het verbruik van deze instap-Maserati, die over mild hybrid-technologie beschikt. Volgens de WLTP-norm verdampt er 8,7 liter aan brandstof per honderd verreden kilometers, een waarde die we bij een relaxte rijstijl hebben kunnen evenaren maar die in de praktijk niet lager ligt dan die van de Porsche Macan, noch dan die van de Alfa Romeo Stelvio Veloce.
Leg je de pees erop, dan stijgt je verbruik al snel naar 14 l/100 km. Wij noteerden na onze test een algemeen gemiddelde van 11,2 l/100 km. De toegevoegde waarde van de kleine elektromotor lijkt dan ook beperkt tot het kortstondig boosten van het vermogen en het schokvrij aanzwengelen van de benzinemotor na een stop.
Met een CO2-uitstoot van 198 g/km doet de Grecale GT iets beter dan zijn rivaal uit Zuffenhausen, wat goed nieuws is voor de BIV en de verkeersbelasting. Wel verkoopt de Italiaan zijn huid haast € 6.000 duurder dan de Macan. Een instapprijs van € 75.800 is pittig, zeker als je weet dat je moet bijbetalen voor zaken als een navigatiesysteem (€ 1.525), een surround view camera (€ 1.016), een draadloze gsm-lader (€ 375), stoelverwarming (€ 508) en verwarmde ruitensproeiers (€ 121). Het standaard leder en de tienvoudig elektrisch verstelbare voorstoelen met geheugen verzachten de pil enigszins. Blijft dat je niet om bepaalde peperdure packs heen kunt. Dik € 6.000 voor het Driver Assistance Package Level 2 Plus met daarin heel wat rijhulpsystemen die gewoon inbegrepen moeten zijn op dit niveau, dat is erover. De basisprijs gaat snel richting € 95.000 als je de Grecale wat aankleedt en stijgt boven de 100k uit als je bezwijkt voor de lokroep van een bijzondere koetswerkkleur en andere personalisatiemogelijkheden.
Maar misschien maakt ook net dàt de Grecale tot een waardige Macan-concurrent…