Autosportliefhebbers kennen Porsche vooral van de vele overwinningen in het proto- en GT-racen, maar de Duitse constructeur waagde zich evengoed al enkele keren aan de eenzitters. De eerste Formule E-wereldtitel als fabrieksteam doet Porsche dan ook nog eens terugblikken op enkele gloriejaren in de Formule 1 en met gepaste bescheidenheid evengoed op het mislukte Indy-avontuur.
Op 21 juli won Pascal Wehrlein in Londen zijn eerste wereldtitel in de elektrische Formule E. Hij deed dat met een door Porsche zelf en dus als fabrieksteam ingezette 99X Electric, dezelfde technologie had Jake Dennis van het Amerikaanse Andretti-team vorig jaar ook al de titel helpen pakken. Voor de Duitse constructeur waren het de eerste grote successen in het racen met eenzitters sinds de in de jaren 80 behaalde titels met de door TAG Porsche-motoren aangedreven McLarens. Niki Lauda werd in 1984 wereldkampioen, teamgenoot Alain Prost deed hem dat na in zowel 1985 als 1986. 
Gloriejaren met McLaren
Porsche was ook in de jaren 50 en 60 al in de Formule 1 actief, dat leverde in 1962 één overwinning op. Na de grote successen met McLaren keerde het in 1991 en duidelijk heel slecht voorbereid ook nog eens terug als motorleverancier van het bescheiden Footwork, maar dat werd met haast evenveel gemiste kwalificaties als deelnames een echt fiasco. Aan die periode worden ze in Stuttgart allicht liever niet meer herinnerd, ze geven daar wel toe dat het Indy Car-avontuur in de jaren 80 ook een halve mislukking werd.
Porsche leerde in die dagen – naar eigen zeggen – dat formule-racen op hoog niveau andere uitdagingen met zich meebracht dan de uithoudingssport waar het toen al vele jaren zo sterk in was. Bij McLaren leverde het alleen de motoren, in de Verenigde Staten zou echter worden geprobeerd om de bekende Indy 500 te winnen met een volledig eigen auto en dus ook een zelfgebouwd chassis. Dat laatste voldeed echter niet helemaal aan de verwachtingen. Er werd slechts één keer in de Indy Car gewonnen, uitgerekend toen de Britse specialist March een chassis voor de Porsche-motor leverde. Dat gebeurde trouwens op het sterk Europees geïnspireerde en eerder voor sportwagens bedoelde circuit van Mid-Ohio. 
Naar de Formule E
Porsche hield het drie jaar lang vol in de Verenigde Staten, maar ging zijn sportbudgetten daarna toch weer ‘beter’ besteden. In het uithoudingsracen én Le Mans zou nog verschillende keren worden gewonnen, bij de eenzitters duurde het tot de recente successen in de Formule E voor er opnieuw werd gescoord. Er werd gestart in 2019, op een moment dat diverse andere teams al een pak meer ervaring met de op dat moment gebruikte auto van de zogeheten tweede generatie hadden.
Porsche was dus op achtervolgen aangewezen, er werd pas een eerste keer gewonnen in 2022 in Mexico. Met de introductie van de wagen van de derde generatie voor het seizoen 2022/2023 wist Porsche zich wel in zowat alle races vooraan te tonen, met dus de titels van Andretti vorig en het fabrieksteam dit jaar als bekroning.
Terug ‘leren’ winnen
“We dienden echt nog te leren hoe we sprintraces konden winnen”, zegt teambaas Florian Modlinger daarover. “In de Formule E moet je alles heel precies aanpakken. Er zijn maar enkele testdagen vooraf en er is ook weinig oefentijd tijdens de raceweekends, met daarenboven een beperkt budget en dito personeelsbestand. Toch ligt het tempo hoog. We hebben nu al een tijdje drie programma's tegelijk: het race- en continu ontwikkelen met de huidige auto, het testprogramma met de Evo-versie en dan ook nog dat voor de compleet nieuwe generatie auto's voor seizoen 13. Dit alles vereist maximalisatie op alle gebieden, met ook vele uren werk in de simulator." Successen komen dan ook nooit vanzelf, voor Porsche-rijders Wehrlein en Antonio Félix da Costa werden het er in het net afgelopen seizoen zelfs zeven. Jake Dennis van het evengoed nog altijd Duitse technologie gebruikende Andretti pakte ook nog een overwinning, de concurrentie is er nog altijd niet goed van.
