Zelfs Petra De Sutter van Groen herkent allicht een Porsche 911 als ze op de fiets door eentje wordt voorbijgestoken, die auto maakt ondertussen dan ook echt wel deel uit van het cultureel erfgoed van de westerse wereld. De auto-industrie telt natuurlijk nog veel meer klassiekers, misschien zelfs al een beetje te veel om ze allemaal nog makkelijk te kunnen onthouden. Gelukkig is er dan een rubriek als Nostalgie op Autonieuws.be, ideaal om bijvoorbeeld de Toyota MR2 nog even af te stoffen.

Het aanbod ‘betaalbare’ cabrio’s en roadsters is helaas fel gekrompen. De verklaring is heel simpel, ze zijn niet echt populair meer. Er bestaan er gelukkig nog wel enkele, zo houdt de Mazda MX-5 het nog altijd dapper vol. De Toyota MR2 behoort wel al definitief tot de geschiedenis, die auto nam in 2007 afscheid zonder opvolger. Het ging toen al om de derde generatie, de enige echte roadster uit de stamboom trouwens. De eerste MR2 werd in 1984 gelanceerd als een tweezitter met desgewenst wel een afneembare plaat boven de hoofden van de bestuurder en passagier. 

Met assistentie van Lotus

De MR2 was bedoeld als een compact, licht, betaalbaar en toch sportief autootje met een relatief eenvoudige mechaniek. De eerste generatie, met de codenaam W10, kwam aanvankelijk met 1,5 en 1,6 liter grote viercilindermotoren en vermogens tot 122 pk. De motor werd dwars en tussen de cockpit en de achteras gemonteerd, de auto kwam dan ook met achterwielaandrijving. In Japan en de VS was er ook een variant met een compressor van 147 pk. De Roots-supercharger liet een spurt van 0 naar 100 km/h in zowat 7 seconden toe, maar naar Europa kwam die snelle(re) MR2 dus niet.

De ophanging van de Toyota was mee op punt gesteld door Lotus, dat droeg zeker bij tot het sportieve ‘karakter’ van het autootje. Het concept en ook de rijdynamiek deed zelfs wat denken aan de sportwagens die dat Britse merk toen bouwde. De ingenieurs hadden de MR2 naar verluidt ook al ontwikkeld om een 2 liter-motor te ‘ontvangen’, die kwam er echter pas met de in 1989 al gelanceerde tweede generatie. Die intern W20 gedoopte MR2 was wat breder en aanzienlijk zwaarder, de extra’s kilo’s waren ook deels het gevolg van de extra luxe in de ruimere cockpit.

Baby-Ferrari

De tweede MR2 werd al wel eens baby-Ferrari genoemd, met zijn rondere vormen had hij dan ook wel iets van de Italiaanse 308 of latere 348. De wegligging was echt wel efficiënt, met dank ook aan het testwerk van voor de gelegenheid ‘ingehuurde’ rijders uit de Formule 1 en de Amerikaanse Nascar. De evoluties en vermogens van de motor verschilden van continent tot continent, zo kwamen er voor Japan en de VS ook turbovarianten met meer dan 200 pk. In Europa ging Toyota niet verder dan 158 paarden, ook al raakten via omwegen ook wel enkele drukgevoede varianten tot hier.

De in 1999 gelanceerde derde generatie werd dus een echte roadster met een opplooibaar stoffen dak, zijn volledige naam was dan ook MR2 Roadster. Hij kreeg een 1,8 liter grote viercilinder van 140 pk, ondanks dat verminderde vermogen behoorde een spurtje naar 100 km/h in 6,8 seconden wel tot de mogelijkheden. Daar had je dan de manuele vijfbak voor nodig, met de zestrapsautomaat duurde het een kleine 2 seconden langer. De auto woog leeg ook nog geen ton. Hoe leuk de MR2 ook was, je kon het met de beste wil van de wereld natuurlijk geen functionele vierwieler noemen. In monovolume- en daarna SUV-tijden leek het voor heel wat constructeurs dan ook niet zinvol – lees: rendabel – meer om nog in dit soort auto’s te investeren. In juli 2007 werd de MR2-productie gestopt, een vierde generatie was hoegenaamd niet meer voorzien.

Ingekorte naam

Om af te sluiten, nog iets over de naam van de sympathieke Toyota. Hij stond voor zowel mid-ship run-about 2-seater als mid-engine rear-wheel-drive 2-seater. In Franstalige landen werd hij het grootste deel van zijn toch vrij lange carrière echter kortweg MR en niet MR2 genoemd. De reden voor die ‘uitzondering’ laat zich makkelijk raden. Als je de volledige naam in het Frans uitsprak, klonk het als merde. Dat woord hoeven we allicht niet te vertalen.