Officieel staat Maserati niet te koop, maar recente uitspraken van het topmanagement van Stellantis hebben een stortvloed aan speculaties losgemaakt over de toekomst van Il Tridente. Dat kruipt maar niet uit de rode cijfers, het grondig vernieuwde modelaanbod ten spijt.
Het begon allemaal met de uitspraak van Stellantis-CEO Carlos Tavares. Die maakte vorige week duidelijk dat "merken die niet presteren, mogelijk worden afgestoten.” Maserati behoort jammer genoeg tot de bedoelde merken. Het verkeert al jaar en dag in slechte papieren.
In de eerste helft van dit jaar zag de prestigieuze autofabrikant de leveringen meer dan halveren, van 15.300 naar 6.500 eenheden, en de inkomsten kelderden van € 1,3 miljard naar € 631 miljoen, terwijl het bedrijfsresultaat van een winst van € 121 miljoen naar een verlies van € 82 miljoen ging, aldus het Italiaanse autoblad Quattroruote.
Uitgedund gamma
Vanwaar deze slechte resultaten? Een deel van de verklaring schuilt in het feit dat de productie van de Ghibli en Quattroporte eind 2023 werd stopgezet. Ze aan de nieuwe Europese veiligheidsnormen laten voldoen zou eenvoudigweg te veel geld kosten gezien de erg beperkte volumes. Bovendien waren de diverse krachtbronnen, van mild hybrid viercilinders tot Twin-turbo V8’s, niet meer aangepast aan de marktvraag.
Ook over de Levante viel intussen het doek. Blijven over: de Grecale en drie nicheproducten zoals de GranTurismo, GranCabrio en MC20. In de pijplijn zit niet meteen een volumebooster: de elektrische MC20 zal volgend jaar weinig zoden aan de dijk brengen, terwijl de nieuwe Quattroporte pas in 2027 het daglicht zal zien. Ook de opvolger van de Levante laat minstens tot 2027 op zich wachten.
Verkopen of uitzweten
De komende jaren zal Maserati’s schuldenput met andere woorden enkel maar uitdiepen. De vraag is of Stellantis geld wil blijven pompen in zijn zorgenkind, dat pas over enkele jaren terug winstgevend zou kunnen zijn, met de nadruk op zou. De investeringen in nieuwe modellen kosten in verhouding tot de verkoopvolumes fortuinen. Er is bovendien weinig mogelijkheid tot synergie met andere premiummerken uit de groep, zoals Alfa Romeo of DS, en dan zeker op motorvlak. Deze twee merken zitten trouwens haast in even nauwe schoentjes als Maserati.
Wat is dan wijsheid: uitzweten of verkopen? Er zullen ongetwijfeld kapitaalkrachtige Chinese gegadigden zijn om een prestigemerk als Maserati over te nemen van Stellantis. Als dat gebeurt, zal dat ongetwijfeld op weerstand stuiten in Italië, dat zijn kroonjuwelen de voorbije jaren een voor een liet overgaan in buitenlandse handen en het begrip ‘Made in Italy’ uitgehold zag worden. Daar lijkt sinds kort verandering in te komen, getuige de saga rond de Alfa Romeo “Milano” en de Fiat Topolino. De Italiaanse overheid grijpt duidelijk in om de ‘oorsprongsbenaming’ van bepaalde producten te beschermen.
Opnieuw Ferrari?
Als het van de vakbonden en lokale Italiaanse overheden afhangt, blijft Maserati in Italiaanse handen. "Maserati behoort tot het erfgoed van onze stad en we zullen het met hand en tand verdedigen. We weten niet wat Stellantis van plan is. Het zou goed zijn dat ze de kaarten op tafel leggen. Een mogelijke verkoop aan Ferrari lijkt ons een interessante piste, maar alles moet duidelijk geëvalueerd worden", verklaarde Massimo Mezzetti, de burgemeester van Maserati-stad Modena.
Inderdaad: er wordt met grote verwachtingen gekeken naar Maranello. Ferrari was al eens eigenaar van Maserati, of toch gedeeltelijk. In 1997 kocht het 50 procent van de aandelen over van moederhuis Fiat en het zorgde met de 3200 GT voor de relance van het merk. In 2002 debuteerden de 4200 GT en de Spyder en in 2003 was het de beurt aan de Quattroporte. In 2007 nam Fiat de aandelen van een relatief gezond Maserati terug over van Ferrari.
Zitten ze in Maranello echter te wachten op een tweede Maserati-projectje? Waarschijnlijk niet, maar ze weten wel hoe ze een automerk rendabel kunnen maken. Ferrari boekte vorig jaar een nettowinst van 352 miljoen en het merk zit op een berg cash ter waarde van bijna 2 miljard. Het zou niet onlogisch zijn om de Ferrari-technologie en platformen over te hevelen naar Maserati: schaalgrootte kan voordelig zijn voor beide partijen. Maar voorlopig blijft dit alles niet meer dan een bespiegeling.
