De meeste stekkerhybrides kun je enkel aan een stopcontact, een wallbox of gewone laadpaal opladen. Recente modellen met een grotere batterij bieden echter steeds vaker de mogelijkheid om gelijkstroom af te tappen van een snellader, wat onderweg een troef kan zijn.
De meeste gebruikers van een plug-inhybride steken hun auto gewoon ’s avonds in het stopcontact met de bijgeleverde kabel. Die regelt het vermogen, dat rechtstreeks afhangt van de hoeveelheid ampères die uit je muur komt. Reken in de praktijk op 2 à 3 kW. Heb je een accu van 12 kWh, dan moet je 5 à 7 uur incalculeren van helemaal leeg naar helemaal vol.
Met een wallbox (en sommige smart cables) kun je dat vermogen boosten, zeker als je over driefasestroom beschikt. In het beste geval haal je 11 kW. Dezelfde batterij van 12 kWh is hiermee op een dik uur volgeladen, op voorwaarde weliswaar dat de boordlader van de auto ook 11 kW kan verwerken. Dat is de beperkende factor. Bij de meeste plug-inhybrides kan die boordlader maximaal 7,4 kW aan. Daarom moet je eerder op twee uurtjes rekenen.
Publiek laden: AC of DC
Ook gewone publieke laadpunten halen veelal 11 kW. Sommige pieken bij 22 kW, maar daar heb je met je plug-inhybride niets aan, gezien de beperking van de boordlader. Je kunt die boordlader bypassen door de batterij rechtstreeks met gelijkstroom te voeden, met behulp van een snellader.
Volledig elektrische auto’s hebben deze functionaliteit standaard, wat logisch is gezien hun grotere batterij (50 à 100 kWh), maar bij plug-inhybrides kom je ze zelden tegen. Toch tekent er zich een trend af. De batterijen van plug-inhybrides worden steeds groter. Het nut van een snellaadmogelijkheid wordt daarom groter. Hieronder vind je een overzicht van de huidige PHEV-modellen op de markt, gerangschikt volgens het vermogen waaraan ze kunnen snelladen.
De meeste gebruikers van een plug-inhybride steken hun auto gewoon ’s avonds in het stopcontact met de bijgeleverde kabel. Die regelt het vermogen, dat rechtstreeks afhangt van de hoeveelheid ampères die uit je muur komt. Reken in de praktijk op 2 à 3 kW. Heb je een accu van 12 kWh, dan moet je 5 à 7 uur incalculeren van helemaal leeg naar helemaal vol.
Met een wallbox (en sommige smart cables) kun je dat vermogen boosten, zeker als je over driefasestroom beschikt. In het beste geval haal je 11 kW. Dezelfde batterij van 12 kWh is hiermee op een dik uur volgeladen, op voorwaarde weliswaar dat de boordlader van de auto ook 11 kW kan verwerken. Dat is de beperkende factor. Bij de meeste plug-inhybrides kan die boordlader maximaal 7,4 kW aan. Daarom moet je eerder op twee uurtjes rekenen.
Publiek laden: AC of DC
Ook gewone publieke laadpunten halen veelal 11 kW. Sommige pieken bij 22 kW, maar daar heb je met je plug-inhybride niets aan, gezien de beperking van de boordlader. Je kunt die boordlader bypassen door de batterij rechtstreeks met gelijkstroom te voeden, met behulp van een snellader.
Volledig elektrische auto’s hebben deze functionaliteit standaard, wat logisch is gezien hun grotere batterij (50 à 100 kWh), maar bij plug-inhybrides kom je ze zelden tegen. Toch tekent er zich een trend af. De batterijen van plug-inhybrides worden steeds groter. Het nut van een snellaadmogelijkheid wordt daarom groter. Hieronder vind je een overzicht van de huidige PHEV-modellen op de markt, gerangschikt volgens het vermogen waaraan ze kunnen snelladen.
- Mercedes GLE 300 e & 350 de (60 kW)
- Mercedes-Benz S-Klasse 580 e (60 kW)
- Mercedes-Benz C-Klasse 300 e (55 kW)
- Polestar 1 (50 kW)
- Land Rover Discovery Sport P300e (32 kW)
- Range Rover Evoque P300e (32 kW)
- Range Rover Velar P400e (32 kW)
- Jaguar F-Pace P400e (32 kW)
- Land Rover Defender P400e (32 kW)
- Mercedes-Benz A 250 e (24 kW)
- Mercedes-Benz B 250 e (24 kW)
- Mercedes-Benz CLA 250 e (24 kW)
- Mercedes-Benz GLA 250 e (24 kW)
Meest gelezen
Dieter Quartier
Dieter Quartier (°1976) schrijft al sinds 2000 met motorolie in plaats van inkt. Zijn interessesfeer reikt van classics tot electrics. Bedrijfsmobiliteit in ruime zin is zijn dada.
