Nu we na enkele serieuze aarzelingen blijkbaar toch echt een regering zullen krijgen waarin Liberalen, Socialisten, Groenen en de Vlaamse Christendemocraten het beleid uittekenen, ziet het er inderdaad naar uit dat er tegen 2026, en waarschijnlijk ook vroeger al, veel zal veranderen op het vlak van de fiscaliteit van de bedrijfswagens. Dat dit zal leiden tot een hogere Total Cost of Ownership voor (plug-in hybrides en) elektrische auto’s lijkt daarbij onvermijdelijk.
De onderhandelaars plannen, zoals we al schreven in dit stuk, om vanaf 2026 enkel nog firmawagens zonder lokale CO2-uitstoot (lees: elektrisch aangedreven) toe te laten, door enkel die modellen nog fiscaal aftrekbaar te maken. Dat dat misschien voorbarig is, kon u al lezen in ons vorig stuk, maar daarbij hoort ook een belangrijke bedenking:
“Het is onvermijdelijk dat ook elektrische bedrijfsauto’s veel duurder zullen worden.”
Dat klinkt natuurlijk niet als goed nieuws, maar is niet zo verwonderlijk als je weet dat auto’s zonder CO2-uitstoot vandaag fiscaal erg interessant zijn in vergelijking met hun benzine- en dieselbroers en de staat dus amper of niets opbrengen, doordat ze (volledig of zo goed als) vrijgesteld zijn van BIV en Verkeersbelasting, slechts 4% van hun fiscale cataloguswaarde in rekening moeten brengen voor het Voordeel van Alle Aard, aan de laagst mogelijke CO2-solidariteitsbijdrage worden onderworpen en daarnaast ook nog eens volledig fiscaal aftrekbaar zijn en niet geconfronteerd worden met de accijnzen op de klassieke brandstoffen.
Kortom: een elektrische auto kost je vandaag belastingtechnisch dus weinig tot niets als ondernemer of zelfstandige.
Maar als de wil van de onderhandelaars wet wordt, en als alle nieuwe bedrijfswagens vanaf 2026 dus verplicht elektrisch worden, is het onvermijdelijk dat ze niet langer dezelfde fiscale bevoordeling zullen genieten. Simpelweg omdat de opbrengsten voor de staatskas dan dreigen op te drogen, doordat elektrische auto’s met de huidige regelgeving weinig tot niets opbrengen aan de overheid. Ook de accijnzen op diesel en benzine vallen weg als de bedrijfswagens op elektriciteit zullen rijden.
Omdat de overheid de € 21 miljard per jaar die de automobilist in het laatje brengt nodig heeft om de rekeningen te doen kloppen, zal ze dus niet anders kunnen dan -waarschijnlijk eerder vroeg dan laat en zeker wanneer ze snel talrijker worden- te gaan kijken hoe ze elektrische auto’s kunnen belasten zoals ze dat ook doen met auto’s met een verbrandingsmotor.
CO2 als criterium is onbruikbaar voor EV’s
Vandaag worden diesels en benzines zo goed als volledig op één kenmerk belast: hun CO2-uitstoot. Die bepaalt de fiscaal verworpen uitgaven, de solidariteitsbijdrage, de Vlaamse BIV en verkeersbelasting en de belasting op het Voordeel Alle Aard. Het probleem met elektrische auto’s is echter dat ze geen CO2-uitstoot hebben en dus niet op dat cijfer belast kunnen worden. Als de huidige werkwijze dus niet wordt aangepast kan de overheid geen extra belastingen gaan heffen op elektrische auto’s.
Het zal dus onvermijdelijk zo zijn dat de overheid andere manieren zal zoeken om ook elektrische (firma-)wagens te kunnen belasten zoals dat vandaag met thermische auto’s gebeurt. Dat kan dan zijn op basis van het gewicht, het elektrische normverbruik, de afmetingen of zelfs de banden, wat we in een veelgelezen artikel al eerder besproken hebben.
Het belasten van de banden lijkt meer dan ooit een realistische optie te worden, aangezien alle auto’s ze hebben, ongeacht hun aandrijfvorm, en wie meer rijdt op die manier ook meer belast kan worden. Benzine- en dieselwagens zullen in combinatie met de accijnzen op de brandstoffen nog steeds duurder zijn, maar ook elektrische auto’s zullen zo hun duit in het zakje moeten doen.
Wat er ook gebeurt, het is duidelijk dat het huidige fiscale gunstregime waarvan elektrische auto’s genieten onhoudbaar wordt als ze talrijker worden. Van géén belasting naar wel belasting zorgt altijd voor een verhoging van de kostprijs. Probeer dus van de voordeelstatus van elektrische auto’s te genieten zolang het nog mogelijk is, want dat hun huidige bevoordeling een eindig verhaal is, lijdt geen twijfel.
De onderhandelaars plannen, zoals we al schreven in dit stuk, om vanaf 2026 enkel nog firmawagens zonder lokale CO2-uitstoot (lees: elektrisch aangedreven) toe te laten, door enkel die modellen nog fiscaal aftrekbaar te maken. Dat dat misschien voorbarig is, kon u al lezen in ons vorig stuk, maar daarbij hoort ook een belangrijke bedenking:
“Het is onvermijdelijk dat ook elektrische bedrijfsauto’s veel duurder zullen worden.”
Dat klinkt natuurlijk niet als goed nieuws, maar is niet zo verwonderlijk als je weet dat auto’s zonder CO2-uitstoot vandaag fiscaal erg interessant zijn in vergelijking met hun benzine- en dieselbroers en de staat dus amper of niets opbrengen, doordat ze (volledig of zo goed als) vrijgesteld zijn van BIV en Verkeersbelasting, slechts 4% van hun fiscale cataloguswaarde in rekening moeten brengen voor het Voordeel van Alle Aard, aan de laagst mogelijke CO2-solidariteitsbijdrage worden onderworpen en daarnaast ook nog eens volledig fiscaal aftrekbaar zijn en niet geconfronteerd worden met de accijnzen op de klassieke brandstoffen.
Kortom: een elektrische auto kost je vandaag belastingtechnisch dus weinig tot niets als ondernemer of zelfstandige.
Maar als de wil van de onderhandelaars wet wordt, en als alle nieuwe bedrijfswagens vanaf 2026 dus verplicht elektrisch worden, is het onvermijdelijk dat ze niet langer dezelfde fiscale bevoordeling zullen genieten. Simpelweg omdat de opbrengsten voor de staatskas dan dreigen op te drogen, doordat elektrische auto’s met de huidige regelgeving weinig tot niets opbrengen aan de overheid. Ook de accijnzen op diesel en benzine vallen weg als de bedrijfswagens op elektriciteit zullen rijden.
Omdat de overheid de € 21 miljard per jaar die de automobilist in het laatje brengt nodig heeft om de rekeningen te doen kloppen, zal ze dus niet anders kunnen dan -waarschijnlijk eerder vroeg dan laat en zeker wanneer ze snel talrijker worden- te gaan kijken hoe ze elektrische auto’s kunnen belasten zoals ze dat ook doen met auto’s met een verbrandingsmotor.
CO2 als criterium is onbruikbaar voor EV’s
Vandaag worden diesels en benzines zo goed als volledig op één kenmerk belast: hun CO2-uitstoot. Die bepaalt de fiscaal verworpen uitgaven, de solidariteitsbijdrage, de Vlaamse BIV en verkeersbelasting en de belasting op het Voordeel Alle Aard. Het probleem met elektrische auto’s is echter dat ze geen CO2-uitstoot hebben en dus niet op dat cijfer belast kunnen worden. Als de huidige werkwijze dus niet wordt aangepast kan de overheid geen extra belastingen gaan heffen op elektrische auto’s.
Het zal dus onvermijdelijk zo zijn dat de overheid andere manieren zal zoeken om ook elektrische (firma-)wagens te kunnen belasten zoals dat vandaag met thermische auto’s gebeurt. Dat kan dan zijn op basis van het gewicht, het elektrische normverbruik, de afmetingen of zelfs de banden, wat we in een veelgelezen artikel al eerder besproken hebben.
Het belasten van de banden lijkt meer dan ooit een realistische optie te worden, aangezien alle auto’s ze hebben, ongeacht hun aandrijfvorm, en wie meer rijdt op die manier ook meer belast kan worden. Benzine- en dieselwagens zullen in combinatie met de accijnzen op de brandstoffen nog steeds duurder zijn, maar ook elektrische auto’s zullen zo hun duit in het zakje moeten doen.
Wat er ook gebeurt, het is duidelijk dat het huidige fiscale gunstregime waarvan elektrische auto’s genieten onhoudbaar wordt als ze talrijker worden. Van géén belasting naar wel belasting zorgt altijd voor een verhoging van de kostprijs. Probeer dus van de voordeelstatus van elektrische auto’s te genieten zolang het nog mogelijk is, want dat hun huidige bevoordeling een eindig verhaal is, lijdt geen twijfel.
